dúin

See also: duin and dùin

Irish

Pronunciation
  • IPA(key): /d̪ˠuːnʲ/

Noun

dúin m

  1. inflection of dún (“fortress”):
    1. vocative/genitive singular
    2. nominative/dative plural

Verb

dúin (present analytic dúineann, future analytic dúinfidh, verbal noun dúnadh, past participle dúnta)

  1. Cois Fharraige form of dún (“to close, shut”)

Conjugation
conjugation of dúin (first conjugation – A)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present dúinim dúineann tú;
dúinir†		 dúineann sé, sí dúinimid dúineann sibh dúineann siad;
dúinid†		 a dhúineann; a dhúineas /
a ndúineann*; a ndúineas*		 dúintear
past dhúin mé; dhúineas dhúin tú; dhúinis dhúin sé, sí dhúineamar; dhúin muid dhúin sibh; dhúineabhair dhúin siad; dhúineadar a dhúin /
ar dhúin*		 dúineadh
past habitual dhúininn / ndúininn‡‡ dhúinteá / ndúinteᇇ dhúineadh sé, sí / ndúineadh sé, s퇇 dhúinimis; dhúineadh muid / ndúinimis‡‡; ndúineadh muid‡‡ dhúineadh sibh / ndúineadh sibh‡‡ dhúinidís; dhúineadh siad / ndúinidís‡‡; ndúineadh siad‡‡ a dhúineadh /
a ndúineadh*		 dhúintí / ndúint퇇
future dúinfidh mé;
dúinfead		 dúinfidh tú;
dúinfir†		 dúinfidh sé, sí dúinfimid;
dúinfidh muid		 dúinfidh sibh dúinfidh siad;
dúinfid†		 a dhúinfidh; a dhúinfeas /
a ndúinfidh*; a ndúinfeas*		 dúinfear
conditional dhúinfinn / ndúinfinn‡‡ dhúinfeá / ndúinfeᇇ dhúinfeadh sé, sí / ndúinfeadh sé, s퇇 dhúinfimis; dhúinfeadh muid / ndúinfimis‡‡; ndúinfeadh muid‡‡ dhúinfeadh sibh / ndúinfeadh sibh‡‡ dhúinfidís; dhúinfeadh siad / ndúinfidís‡‡; ndúinfeadh siad‡‡ a dhúinfeadh /
a ndúinfeadh*		 dhúinfí / ndúinf퇇
subjunctive present go ndúine mé;
go ndúinead†		 go ndúine tú;
go ndúinir†		 go ndúine sé, sí go ndúinimid;
go ndúine muid		 go ndúine sibh go ndúine siad;
go ndúinid†		 — go ndúintear
past dá ndúininn dá ndúinteá dá ndúineadh sé, sí dá ndúinimis;
dá ndúineadh muid		 dá ndúineadh sibh dá ndúinidís;
dá ndúineadh siad		 — dá ndúintí
imperative dúinim dúin dúineadh sé, sí dúinimis dúinigí;
dúinidh†		 dúinidís — dúintear
verbal noun dúnadh
past participle dúnta

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
dúin dhúin ndúin
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Old Irish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈduːnʲ/

Noun

dúin

  1. inflection of dún:
    1. genitive singular (as o-stem)
    2. dative singular (as s-stem)

Mutation
Old Irish mutation
RadicalLenitionNasalization
dúin dúin
pronounced with /ð(ʲ)-/		 ndúin
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every
possible mutated form of every word actually occurs.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.