czubić

Polish

Etymology

From czub +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈt͡ʂu.bit͡ɕ/
  • Audio 1, czubić(file)
  • Audio 2, czubić się(file)
  • Rhymes: -ubit͡ɕ
  • Syllabification: czu‧bić

Verb

czubić impf

  1. (reflexive with się, of birds) to peck each other
    Synonym: dziobać się
  2. (reflexive with się, of people) to argue, to quarrel
    Synonyms: kłócić się, sprzeczać się
  3. (reflexive with się, obsolete) to style a spiky hairstyle

Conjugation
Conjugation of czubić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive czubić
present tense 1st czubię czubimy
2nd czubisz czubicie
3rd czubi czubią
impersonal czubi się
past tense 1st czubiłem,
-(e)m czubił		 czubiłam,
-(e)m czubiła		 czubiłom,
-(e)m czubiło		 czubiliśmy,
-(e)śmy czubili		 czubiłyśmy,
-(e)śmy czubiły
2nd czubiłeś,
-(e)ś czubił		 czubiłaś,
-(e)ś czubiła		 czubiłoś,
-(e)ś czubiło		 czubiliście,
-(e)ście czubili		 czubiłyście,
-(e)ście czubiły
3rd czubił czubiła czubiło czubili czubiły
impersonal czubiono
future tense 1st będę czubił,
będę czubić		 będę czubiła,
będę czubić		 będę czubiło,
będę czubić		 będziemy czubili,
będziemy czubić		 będziemy czubiły,
będziemy czubić
2nd będziesz czubił,
będziesz czubić		 będziesz czubiła,
będziesz czubić		 będziesz czubiło,
będziesz czubić		 będziecie czubili,
będziecie czubić		 będziecie czubiły,
będziecie czubić
3rd będzie czubił,
będzie czubić		 będzie czubiła,
będzie czubić		 będzie czubiło,
będzie czubić		 będą czubili,
będą czubić		 będą czubiły,
będą czubić
impersonal będzie czubić się
conditional 1st czubiłbym,
bym czubił		 czubiłabym,
bym czubiła		 czubiłobym,
bym czubiło		 czubilibyśmy,
byśmy czubili		 czubiłybyśmy,
byśmy czubiły
2nd czubiłbyś,
byś czubił		 czubiłabyś,
byś czubiła		 czubiłobyś,
byś czubiło		 czubilibyście,
byście czubili		 czubiłybyście,
byście czubiły
3rd czubiłby,
by czubił		 czubiłaby,
by czubiła		 czubiłoby,
by czubiło		 czubiliby,
by czubili		 czubiłyby,
by czubiły
impersonal czubiono by
imperative 1st niech czubię czubmy
2nd czub czubcie
3rd niech czubi niech czubią
active adjectival participle czubiący czubiąca czubiące czubiący czubiące
contemporary adverbial participle czubiąc
verbal noun czubienie

Derived terms
proverb
  • kto się czubi, ten się lubi
verbs
  • naczubić pf
  • poczubić pf
  • wyczubić pf
adjectives
nouns

Further reading
  • czubić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • czubić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.