czasza

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čaša. First attested in 1287.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /t͡ʃʲaʃʲa/
  • IPA(key): (15th CE) /t͡ʃʲaʃʲa/

Noun

czasza f

  1. chalice, cup
    • 1930 [c. 1455], “Num”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), 4, 7:
      A stol takesz obietny owinø modrim plasczem a wlozyø s nim kadzidlniczø, tarlkø a *czasøø* (ponent... thuribula et mortariola, cyathos et crateras)
      [A stoł takież obietny owiną modrym płaszczem a włożą s nim kadzidlnicę, tarłkę a *czaszę* (ponent... thuribula et mortariola, cyathos et crateras)]
  2. tribute of honey
    • 1877-1999 [1287], Franciszek Piekosiński, Antoni Gąsiorowski, Henryk Kowalewicz, Ryszard Walczak, Tomasz Jasiński, Izabela Skierska, editors, Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski. Codex diplomaticus Maioris Poloniae [Diplomatic Code of Greater Poland], volume I, page 544:
      A solucione mellis quod dicitur *csafa* vulgariter, latine vero cifus (Matr III Suppl nr 8: czassa vulgariter, latine *cisus)
      [A solucione mellis quod dicitur *czasza* vulgariter, latine vero cifus (Matr III Suppl nr 8: czasza vulgariter, latine *cisus)]

Derived terms

nouns

Descendants

  • Polish: czasza

References

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čaša.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈt͡ʂa.ʂa/
  • (file)
  • Rhymes: -aʂa
  • Syllabification: cza‧sza

Noun

czasza f

  1. bowl
  2. mazer
  3. the parabolic reflector of a satellite dish

Declension

Derived terms

Further reading

  • czasza in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • czasza in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.