cudzoziemiec

Polish

Etymology

From cudzy +‎ -o- +‎ ziemia +‎ -iec. Compare Russian чужезе́мец (čužezémec).

Pronunciation
  • IPA(key): /t͡su.d͡zɔˈʑɛ.mjɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛmjɛt͡s
  • Syllabification: cu‧dzo‧zie‧miec

Noun

cudzoziemiec m pers (female equivalent cudzoziemka)

  1. alien, foreigner
    Synonym: obcokrajowiec

Declension
Declension of cudzoziemiec
singular plural
nominative cudzoziemiec cudzoziemcy/cudzoziemce (deprecative)
genitive cudzoziemca cudzoziemców
dative cudzoziemcowi cudzoziemcom
accusative cudzoziemca cudzoziemców
instrumental cudzoziemcem cudzoziemcami
locative cudzoziemcu cudzoziemcach
vocative cudzoziemcu/cudzoziemcze cudzoziemcy

Derived terms
adjective
noun
  • cudzoziemstwo
adverb
  • cudzoziemsko
nouns

Further reading
  • cudzoziemiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • cudzoziemiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.