cudzołożny
See also: cudzoložný
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish cudzołożny. By surface analysis, cudzołożyć + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /t͡su.d͡zɔˈwɔʐ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔʐnɨ
- Syllabification: cu‧dzo‧łoż‧ny
Adjective
cudzołożny (not comparable, no derived adverb)
- (literary, relational) adulterate, adulterous (tending to commit adultery; relating to or being the product of adultery)
- Synonym: pozamałżeński
Declension
Declension of cudzołożny (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | cudzołożny | cudzołożna | cudzołożne | cudzołożni | cudzołożne | |
genitive | cudzołożnego | cudzołożnej | cudzołożnego | cudzołożnych | ||
dative | cudzołożnemu | cudzołożnej | cudzołożnemu | cudzołożnym | ||
accusative | cudzołożnego | cudzołożny | cudzołożną | cudzołożne | cudzołożnych | cudzołożne |
instrumental | cudzołożnym | cudzołożną | cudzołożnym | cudzołożnymi | ||
locative | cudzołożnym | cudzołożnej | cudzołożnym | cudzołożnych |
Further reading
- cudzołożny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.