cingel

• IPA^(key): /ˈsɪ.ŋəl/
• Hyphenation: cin‧gel

Borrowed from Latin cingulum.

cingel m (plural cingels, diminutive cingeltje n)

1. a cincture (a part of the priestly vestments)
   • 1887, Catalogus der geschenken welke door Nederlandsche katholieken aan Z.H. Paus Leo bij zijn Gouden Priesterfeest zullen worden aangeboden, page 40:

     325. Een albe.  /   „  Een cingel.  /   „  Drie amicten.

     (please add an English translation of this quotation)

   • 1896, John Henry Newman (translated by n.n.), Callista of het Christelijk Afrika in de derde eeuw, M. Waterreus, page 262:

     Evenals tegenwoordig werd dit om het middel opgehouden door een koord of cingel.

     As at the present day, it was confined round the waist by a zone or girdle.

   • 1989, Maria Blom-Blokland, Geschiedenis van de Sint-Vitus aan het Melkpad. 1889-1989, Uitgeverij Verloren (publ.), page 137.

     Deze wordt bijeengehouden met een gordel, de cingel, die de vorm heeft van een lang koord.

     (please add an English translation of this quotation)

See the etymology of the corresponding lemma form.

cingel m (plural cingels, diminutive cingeltje n)

1. Obsolete spelling of singel (“canal surrounding a settlement”).