charczeć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *xъrcati, *xъrčiti.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈxar.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -art͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: char‧czeć

Verb

charczeć impf

  1. (intransitive) to wheeze, to rattle
  2. (intransitive) to speak hoarsely, to rasp
  3. (intransitive, of an engine) to cough, to splutter

Conjugation

Conjugation of charczeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive charczeć
present tense 1st charczę charczymy
2nd charczysz charczycie
3rd charczy charczą
impersonal charczy się
past tense 1st charczałem,
-(e)m charczał
charczałam,
-(e)m charczała
charczałom,
-(e)m charczało
charczeliśmy,
-(e)śmy charczeli
charczałyśmy,
-(e)śmy charczały
2nd charczałeś,
-(e)ś charczał
charczałaś,
-(e)ś charczała
charczałoś,
-(e)ś charczało
charczeliście,
-(e)ście charczeli
charczałyście,
-(e)ście charczały
3rd charczał charczała charczało charczeli charczały
impersonal charczano
future tense 1st będę charczał,
będę charczeć
będę charczała,
będę charczeć
będę charczało,
będę charczeć
będziemy charczeli,
będziemy charczeć
będziemy charczały,
będziemy charczeć
2nd będziesz charczał,
będziesz charczeć
będziesz charczała,
będziesz charczeć
będziesz charczało,
będziesz charczeć
będziecie charczeli,
będziecie charczeć
będziecie charczały,
będziecie charczeć
3rd będzie charczał,
będzie charczeć
będzie charczała,
będzie charczeć
będzie charczało,
będzie charczeć
będą charczeli,
będą charczeć
będą charczały,
będą charczeć
impersonal będzie charczeć się
conditional 1st charczałbym,
bym charczał
charczałabym,
bym charczała
charczałobym,
bym charczało
charczelibyśmy,
byśmy charczeli
charczałybyśmy,
byśmy charczały
2nd charczałbyś,
byś charczał
charczałabyś,
byś charczała
charczałobyś,
byś charczało
charczelibyście,
byście charczeli
charczałybyście,
byście charczały
3rd charczałby,
by charczał
charczałaby,
by charczała
charczałoby,
by charczało
charczeliby,
by charczeli
charczałyby,
by charczały
impersonal charczano by
imperative 1st niech charczę charczmy
2nd charcz charczcie
3rd niech charczy niech charczą
active adjectival participle charczący charcząca charczące charczący charczące
passive adjectival participle charczany charczana charczane charczani charczane
contemporary adverbial participle charcząc
verbal noun charczenie

Further reading

  • charczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • charczeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.