brytyjski

Polish

Etymology

From Brytania +‎ -ski. First attested in 1819.[1] Compare Kashubian britijsczi and Silesian brytyjski.

Pronunciation
  • IPA(key): /brɨˈtɨj.ski/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨjski
  • Syllabification: bry‧tyj‧ski

Adjective

brytyjski (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) British

Declension
Declension of brytyjski (velar)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative brytyjski brytyjska brytyjskie brytyjscy brytyjskie
genitive brytyjskiego brytyjskiej brytyjskiego brytyjskich
dative brytyjskiemu, brytyjsku1 brytyjskiej brytyjskiemu, brytyjsku1 brytyjskim
accusative brytyjskiego brytyjski brytyjską brytyjskie brytyjskich brytyjskie
instrumental brytyjskim brytyjską brytyjskim brytyjskimi
locative brytyjskim brytyjskiej brytyjskim brytyjskich

1Archaic.

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), brytyjski is one of the most used words in Polish, appearing 5 times in scientific texts, 46 times in news, 9 times in essays, 1 time in fiction, and 0 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 61 times, making it the 1067th most common word in a corpus of 500,000 words.[2]

References
  1. Daniel Stein Christian Gottfried (1819) Jeografia matematyczna, fizyczna a osobliwie polityczna podług naynowszych określeń granic dla szkół ułożona : dla użytku zaś młodzieży polskiéy na ojczysty ięzyk przełożona z mapą hydrograficzną kuli ziemskiéy (in Polish), page 167
  2. Ida Kurcz (1990) “brytyjski”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎ (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 35

Further reading
  • brytyjski in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • brytyjski in Polish dictionaries at PWN
  • brytyjski in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian

Etymology

From Brytania +‎ -ski. Compare Polish brytyjski.

Pronunciation
  • IPA(key): /brɨˈtɨjski/
  • Rhymes: -ɨjski
  • Syllabification: bry‧tyj‧ski

Adjective

brytyjski (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) British

Declension
Declension of brytyjski
singular plural
masculine neuter feminine virile nonvirile
nominative brytyjski brytyjskie brytyjskŏ brytyj brytyjskie
genitive brytyjskigo brytyjskij brytyjskich
dative brytyjskimu brytyjskij brytyjskim
accusative animate brytyjskigo brytyjskie brytyjskõ brytyjskich brytyjskie
inanimate brytyjski
instrumental brytyjskim brytyjskōm brytyjskimi
locative brytyjskim brytyjskij brytyjskich
vocative brytyjski brytyjskie brytyjskŏ brytyj brytyjskie

Further reading
  • Henryk Jaroszewicz (2022) “brytyjskŏ”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page 66
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.