bogobojny

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish bogobojny. Calque of Middle High German gotevorhtec, from bóg + -o- + bojaźń + -ny. Cognate with German gottesfürchtig.

Pronunciation

  • IPA(key): /bɔ.ɡɔˈbɔj.nɨ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔjnɨ
  • Syllabification: bo‧go‧boj‧ny

Adjective

bogobojny (comparative bogobojniejszy, superlative najbogobojniejszy, derived adverb bogobojnie)

  1. (literary, religion) pious, God-fearing
    Synonyms: nabożny, pobożny, zbożny, wierzący, religijny, świątobliwy
    Antonym: niewierzący
    bogobojny człowieka God-fearing man
    bogobojny luda God-fearing people
    bogobojne życiea God-fearing life

Declension

Derived terms

noun
adjectives
adverb
noun

Further reading

  • bogobojny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bogobojny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.