bodziec

Inherited from Proto-Slavic *bodьcь. By surface analysis, bóść +‎ -iec. First attested in the 16th century.[1][2]

• IPA^(key): /ˈbɔ.d͡ʑɛt͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔd͡ʑɛt͡s
• Syllabification: bo‧dziec

bodziec m inan

1. stimulus (anything that may have an impact or influence on a system)

   Synonyms: impuls, sygnał, podnieta

   bodziec bezwarunkowy ― unconditional stimulus

   bodziec warunkowy ― conditional stimulus

   bodziec progowy ― inadequate/subliminal stimulus

   bodziec podprogowy ― threshold/liminal stimulus

   bodziec dotykowy ― touch stimulus

   bodziec wzrokowy ― sight stimulus

   bodziec podniecający ― arousing stimulus

   bodziec seksualny ― sexual stimulus

   siła bodźca ― the strength of a stimulus

   reakcja na bodziec ― a reactionn to a stimulus

   odbierać bodźce ― to receive stimuli

2. incentive

   Synonyms: impuls, natchnienie, zachęta

   silny bodziec ― a strong incentive

   bodziec motywacyjny ― a motivational incentive

   bodziec do działania ― incentive to act

   bodziec do pracy ― incentive to work

   bodziec do rozwoju ― incentive to development

3. (obsolete) goad, spur

   Synonyms: ostroga, oścień

• bodziec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bodziec in Polish dictionaries at PWN