bocznokołowiec

Polish

Etymology

From boczny +‎ -o- +‎ koło +‎ -owiec. First attested in 1929.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bɔt͡ʂ.nɔ.kɔˈwɔ.vjɛt͡s/
  • Rhymes: -ɔvjɛt͡s
  • Syllabification: bocz‧no‧ko‧ło‧wiec

Noun

bocznokołowiec m animal

  1. (nautical) sidewheeler

Declension
Declension of bocznokołowiec
singular plural
nominative bocznokołowiec bocznokołowce
genitive bocznokołowca bocznokołowców
dative bocznokołowcowi bocznokołowcom
accusative bocznokołowca bocznokołowce
instrumental bocznokołowcem bocznokołowcami
locative bocznokołowcu bocznokołowcach
vocative bocznokołowcu bocznokołowce

References
  1. Statki i teorja statku‎, 1929, page 12
  2. bocznokołowiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.