blondynowy

Polish

Etymology

From blondyn +‎ -owy. First attested in 1752.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /blɔn.dɨˈnɔ.vɨ/
  • Rhymes: -ɔvɨ
  • Syllabification: blon‧dy‧no‧wy

Adjective

blondynowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (obsolete, relational) blond (person)

Declension
Declension of blondynowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative blondynowy blondynowa blondynowe blondynowi blondynowe
genitive blondynowego blondynowej blondynowego blondynowych
dative blondynowemu blondynowej blondynowemu blondynowym
accusative blondynowego blondynowy blondynową blondynowe blondynowych blondynowe
instrumental blondynowym blondynową blondynowym blondynowymi
locative blondynowym blondynowej blondynowym blondynowych
adjectives
nouns

References
  1. Wiesław Morawski (2007 August 22) “BLONDYNOWY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.