biogeniczny

Polish

Etymology

From biogen +‎ -iczny. First attested in 1857, but in common usage only as of 1952.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bjɔ.ɡɛˈɲit͡ʂ.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɨ
  • Syllabification: bio‧ge‧nicz‧ny

Adjective

biogeniczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (biology) biogenic (essential for the maintenance of life)
    składniki biogeniczne ― biogenic components
    złoże biogeniczne ― biogenic deposit

Declension
Declension of biogeniczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative biogeniczny biogeniczna biogeniczne biogeniczni biogeniczne
genitive biogenicznego biogenicznej biogenicznego biogenicznych
dative biogenicznemu biogenicznej biogenicznemu biogenicznym
accusative biogenicznego biogeniczny biogeniczną biogeniczne biogenicznych biogeniczne
instrumental biogenicznym biogeniczną biogenicznym biogenicznymi
locative biogenicznym biogenicznej biogenicznym biogenicznych
adjectives
nouns

References
  1. Tygodnik Lekarski. R. 1‎, number 45, 1857, page 358
  2. biogeniczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.