bilecik

See also: Bilecik

Polish

Etymology

From bilet + -ik. First attested in 1776.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /biˈlɛ.t͡ɕik/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕik
  • Syllabification: bi‧le‧cik

Noun

bilecik m inan

  1. Diminutive of bilet (ticket, pass entitling the holder to admission to a show, concert, etc.)
  2. Diminutive of bilet (ticket, note, piece of paper with a short message)
    Synonym: liścik
    miłosny bilecika love note
    pachnący bilecika fragrant note
    dołączyć bilecik do czegośto attach a note to something

Declension

adjectives
nouns
verbs

References

  1. Mikołaj DOŚWIADCZYŃSKI (1776) M. Doswiadczyńskiego przypadki, przez niegoz samego opisane, na trzy xięgi rozdzielone. [By I. Krasicki, Archbishop of Gnesen.], page 95
  2. bilecik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • bilecik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bilecik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.