bibliotekoznawca
See also: bibliotekoznawcą
Polish
Etymology
From biblioteka + -o- + znawca.
Pronunciation
- IPA(key): /bi.bljɔ.tɛ.kɔˈznaf.t͡sa/
Audio (file) - Rhymes: -aft͡sa
- Syllabification: bi‧blio‧te‧ko‧znaw‧ca
Declension
Declension of bibliotekoznawca
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bibliotekoznawca | bibliotekoznawcy/bibliotekoznawce (deprecative) |
| genitive | bibliotekoznawcy | bibliotekoznawców |
| dative | bibliotekoznawcy | bibliotekoznawcom |
| accusative | bibliotekoznawcę | bibliotekoznawców |
| instrumental | bibliotekoznawcą | bibliotekoznawcami |
| locative | bibliotekoznawcy | bibliotekoznawcach |
| vocative | bibliotekoznawco | bibliotekoznawcy |
Related terms
adjectives
nouns
verb
Further reading
- bibliotekoznawca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bibliotekoznawca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.