bibliolog

Polish

Etymology

Back-formation from bibliologia. First attested in 1841.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bibˈljɔ.lɔk/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔlɔk
  • Syllabification: bib‧lio‧log

Noun

bibliolog m pers

  1. bibliologist
    Synonym: księgoznawca

Declension

adjective
noun

References

  1. Edward Raczyński (1841) Materyały do historyi Stanisława Leszczyńskiego, króla polskiego, page 4
  2. bibliolog in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • bibliolog in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bibliolog in Polish dictionaries at PWN

Romanian

Etymology

Borrowed from French bibliologue.

Noun

bibliolog m (plural bibliologi)

  1. bibliologist

Declension

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.