bezzałogowiec
Polish
Etymology
From bezzałogowy + -iec. First attested in 1996.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /bɛz.za.wɔˈɡɔ.vjɛt͡s/
- Rhymes: -ɔvjɛt͡s
- Syllabification: bez‧za‧ło‧go‧wiec
Noun
bezzałogowiec m animal or m inan
Declension
Declension of bezzałogowiec
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | bezzałogowiec | bezzałogowce |
genitive | bezzałogowca | bezzałogowców |
dative | bezzałogowcowi | bezzałogowcom |
accusative | bezzałogowca/bezzałogowiec | bezzałogowce |
instrumental | bezzałogowcem | bezzałogowcami |
locative | bezzałogowcu | bezzałogowcach |
vocative | bezzałogowcu | bezzałogowce |
References
Further reading
- bezzałogowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezzałogowiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.