bezpodmiotowo

Polish

Etymology

From bezpodmiotowy + -o. First attested in 1897.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛs.pɔd.mjɔˈtɔ.vɔ/
  • Rhymes: -ɔvɔ
  • Syllabification: bez‧pod‧mio‧to‧wo

Adverb

bezpodmiotowo (not comparable)

  1. (grammar) subjectlessly (in a way lacking a grammatical subject)
adjective
noun

References

  1. Antoni Krasnowolski (1897) Systematyczna składnia języka polskiego, K. Sierpiński, page 20:Słowa nieosobowe czynności ludzkiej są to pewne formy, uzyte bezpodmiotowo od wszystkich czasowników, na wyrażenie czynności ludzkiej, której podmiotu nie znamy albo nazwać nie chcemy.
  2. bezpodmiotowo in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.