barwnikowy

Polish

Etymology

From barwnik + -owy. First attested in 1853. [1]

Pronunciation

  • IPA(key): /barv.ɲiˈkɔ.vɨ/
  • Rhymes: -ɔvɨ
  • Syllabification: barw‧ni‧ko‧wy

Adjective

barwnikowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) dye (colorant, especially one that has an affinity to the substrate to which it is applied)
    • 1853, Antoni Kryszka, Mechanika życia ludzkiego czyli Budowa ciała i sprawy żywotne, page 75:
      Pomiędzy powłokami znajdujące się odstępy są przezroczyste, lub massą barwnikową, pigmentem napełnione.
      The gaps found between the layers are transparent, or a dye mass, filled with pigment.

Declension

adjectives
adverb
nouns
verbs

References

Further reading

  • barwnikowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • barwnikowy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.