bałaganiara

See also: bałaganiarą

Polish

Etymology

From bałaganiarz +‎ -ara.

Pronunciation
  • IPA(key): /ba.wa.ɡaˈɲa.ra/
  • Rhymes: -ara
  • Syllabification: ba‧ła‧ga‧nia‧ra

Noun

bałaganiara f (male equivalent bałaganiarz)

  1. (colloquial) female equivalent of bałaganiarz (“slob”) (messy person)
    Synonym: bałaganiarka
    Antonym: pedantka

Declension
Declension of bałaganiara
singular plural
nominative bałaganiara bałaganiary
genitive bałaganiary bałaganiar
dative bałaganiarze bałaganiarom
accusative bałaganiarę bałaganiary
instrumental bałaganiarą bałaganiarami
locative bałaganiarze bałaganiarach
vocative bałaganiaro bałaganiary
adjective
adverb
nouns
verbs
  • bałaganić
  • nabałaganić
  • przebałaganić
  • rozbałaganić
  • zabałaganić

Further reading
  • bałaganiara in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bałaganiara in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.