bęcnąć

Polish

Etymology

From bęc +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbɛn.t͡snɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛnt͡snɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: bęc‧nąć

Verb

bęcnąć pf

  1. (intransitive, colloquial) to flump (to move, fall, or drop heavily, or with a dull sound) [+instrumental] [+ o (accusative)] or [+ na (accusative)]

Conjugation
Conjugation of bęcnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bęcnąć
future tense 1st bęcnę bęcniemy
2nd bęcniesz bęcniecie
3rd bęcnie bęcną
impersonal bęcnie się
past tense 1st bęcnąłem,
-(e)m bęcnął		 bęcnęłam,
-(e)m bęcnęła		 bęcnęłom,
-(e)m bęcnęło		 bęcnęliśmy,
-(e)śmy bęcnęli		 bęcnęłyśmy,
-(e)śmy bęcnęły
2nd bęcnąłeś,
-(e)ś bęcnął		 bęcnęłaś,
-(e)ś bęcnęła		 bęcnęłoś,
-(e)ś bęcnęło		 bęcnęliście,
-(e)ście bęcnęli		 bęcnęłyście,
-(e)ście bęcnęły
3rd bęcnął bęcnęła bęcnęło bęcnęli bęcnęły
impersonal bęcnięto
conditional 1st bęcnąłbym,
bym bęcnął		 bęcnęłabym,
bym bęcnęła		 bęcnęłobym,
bym bęcnęło		 bęcnęlibyśmy,
byśmy bęcnęli		 bęcnęłybyśmy,
byśmy bęcnęły
2nd bęcnąłbyś,
byś bęcnął		 bęcnęłabyś,
byś bęcnęła		 bęcnęłobyś,
byś bęcnęło		 bęcnęlibyście,
byście bęcnęli		 bęcnęłybyście,
byście bęcnęły
3rd bęcnąłby,
by bęcnął		 bęcnęłaby,
by bęcnęła		 bęcnęłoby,
by bęcnęło		 bęcnęliby,
by bęcnęli		 bęcnęłyby,
by bęcnęły
impersonal bęcnięto by
imperative 1st niech bęcnę bęcnijmy
2nd bęcnij bęcnijcie
3rd niech bęcnie niech bęcną
anterior adverbial participle bęcnąwszy
verbal noun bęcnięcie

Further reading
  • bęcnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bęcnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.