autodestrukcyjny

Polish

Etymology

From autodestrukcja +‎ -ny. First attested in 1947.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /aw.tɔ.dɛs.trukˈt͡sɨj.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨjnɨ
  • Syllabification: au‧to‧des‧truk‧cyj‧ny

Adjective

autodestrukcyjny (comparative bardziej autodestrukcyjny, superlative najbardziej autodestrukcyjny, derived adverb autodestrukcyjnie)

  1. (literary) self-destructive

Declension
Declension of autodestrukcyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative autodestrukcyjny autodestrukcyjna autodestrukcyjne autodestrukcyjni autodestrukcyjne
genitive autodestrukcyjnego autodestrukcyjnej autodestrukcyjnego autodestrukcyjnych
dative autodestrukcyjnemu autodestrukcyjnej autodestrukcyjnemu autodestrukcyjnym
accusative autodestrukcyjnego autodestrukcyjny autodestrukcyjną autodestrukcyjne autodestrukcyjnych autodestrukcyjne
instrumental autodestrukcyjnym autodestrukcyjną autodestrukcyjnym autodestrukcyjnymi
locative autodestrukcyjnym autodestrukcyjnej autodestrukcyjnym autodestrukcyjnych

References
  1. Prace Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego: Travaux de la Société des sciences et des lettres de Wrocław. Seria A.‎, Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, 1947, page 26: “ […] Luca z La disubbidienza o cechach autodestrukcyjnych przypominających Michele z pierwszej powieści, a także Michele z La ciociara, który bardzo świadomie podchodzi do życia, ale nie potrafi się doń aktywnie włączyć.”
  2. autodestrukcyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.