autoagresja

See also: autoagresją

Polish

Etymology

From auto- + agresja. First attested in 1949.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /aw.tɔ.aɡˈrɛs.ja/
  • Rhymes: -ɛsja
  • Syllabification: au‧to‧ag‧res‧ja

Noun

autoagresja f

  1. (psychology) self-abuse, autoaggression (aggression towards oneself)
  2. (immunology) autoaggression, autoimmunization
    Synonym: autoimmunizacja

Declension

Derived terms

adjective

References

  1. Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe. Wydział Historyczno-Filologiczny, Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe (1949) Roczniki humanistyczne, volume 45, numbers 1-3, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Wydział Historyczno-Filologiczny, page 82:Obsesyjną wynikającą przede wszystkim z grzechu zdrady dominantą uczuć Judasza stały się „zwierzęca wściekłość" i autoagresja, nie łagodzone ani wspomnieniem niegdyś okazanej skruchy (gdy „za radą Cyborei udał się  []
  2. autoagresja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • autoagresja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • autoagresja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.