arystoteliczny
Polish
Etymology
From arystotelik + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /a.rɨs.tɔ.tɛˈlit͡ʂ.nɨ/
- Rhymes: -it͡ʂnɨ
- Syllabification: a‧rys‧to‧te‧licz‧ny
Adjective
arystoteliczny (not comparable, no derived adverb)
- (philosophy, relational) Aristotelian (of or pertaining to Aristotle, or his philosophy, logic, or followers)
Declension
Declension of arystoteliczny (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | arystoteliczny | arystoteliczna | arystoteliczne | arystoteliczni | arystoteliczne | |
genitive | arystotelicznego | arystotelicznej | arystotelicznego | arystotelicznych | ||
dative | arystotelicznemu | arystotelicznej | arystotelicznemu | arystotelicznym | ||
accusative | arystotelicznego | arystoteliczny | arystoteliczną | arystoteliczne | arystotelicznych | arystoteliczne |
instrumental | arystotelicznym | arystoteliczną | arystotelicznym | arystotelicznymi | ||
locative | arystotelicznym | arystotelicznej | arystotelicznym | arystotelicznych |
Further reading
- arystoteliczny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.