arsyetoj

Albanian

Etymology

From arsye (“reason”) +‎ -toj.

Pronunciation

IPA^(key): /aɾsyɛˈtɔj/

Verb

arsyetoj (aorist arsyetova, participle arsyetuar)

to reason

Conjugation

Standard Albanian conjugation of arsyetoj (active voice)

Show compound tenses:

singular			plural
		participle		arsyetuar


		gerund		duke arsyetuar
		infinitive		për të arsyetuar
1st pers.	2nd pers.	3rd pers.	1st pers.	2nd pers.	3rd pers.
indicative	present	arsyetoj	arsyeton	arsyeton	arsyetojmë	arsyetoni	arsyetojnë
	imperfect	arsyetoja	arsyetoje	arsyetonte	arsyetonim	arsyetonit	arsyetonin
	aorist	arsyetova	arsyetove	arsyetoi	arsyetuam	arsyetuat	arsyetuan





perfect	kam arsyetuar	ke arsyetuar	ka arsyetuar	kemi arsyetuar	keni arsyetuar	kanë arsyetuar
past perfect	kisha arsyetuar	kishe arsyetuar	kishte arsyetuar	kishim arsyetuar	kishit arsyetuar	kishin arsyetuar
aorist II	pata arsyetuar	pate arsyetuar	pati arsyetuar	patëm arsyetuar	patët arsyetuar	patën arsyetuar
future¹	do të arsyetoj	do të arsyetosh	do të arsyetojë	do të arsyetojmë	do të arsyetoni	do të arsyetojnë
future perfect²	do të kem arsyetuar	do të kesh arsyetuar	do të ketë arsyetuar	do të kemi arsyetuar	do të keni arsyetuar	do të kenë arsyetuar
subjunctive	present	të arsyetoj	të arsyetosh	të arsyetojë	të arsyetojmë	të arsyetoni	të arsyetojnë




imperfect	të arsyetoja	të arsyetoje	të arsyetonte	të arsyetonim	të arsyetonit	të arsyetonin
perfect	të kem arsyetuar	të kesh arsyetuar	të ketë arsyetuar	të kemi arsyetuar	të keni arsyetuar	të kenë arsyetuar
past perfect	të kisha arsyetuar	të kishe arsyetuar	të kishte arsyetuar	të kishim arsyetuar	të kishit arsyetuar	të kishin arsyetuar
conditional^{1, 2}	imperfect	do të arsyetoja	do të arsyetoje	do të arsyetonte	do të arsyetonim	do të arsyetonit	do të arsyetonin
conditional^{1, 2}	past perfect	do të kisha arsyetuar	do të kishe arsyetuar	do të kishte arsyetuar	do të kishim arsyetuar	do të kishit arsyetuar	do të kishin arsyetuar
optative	present	arsyetofsha	arsyetofsh	arsyetoftë	arsyetofshim	arsyetofshit	arsyetofshin
optative
perfect	paça arsyetuar	paç arsyetuar	pastë arsyetuar	paçim arsyetuar	paçit arsyetuar	paçin arsyetuar
admirative	present	arsyetuakam	arsyetuake	arsyetuaka	arsyetuakemi	arsyetuakeni	arsyetuakan
	imperfect	arsyetuakësha	arsyetuakëshe	arsyetuakësh	arsyetuakëshim	arsyetuakëshit	arsyetuakëshin


perfect	paskam arsyetuar	paske arsyetuar	paska arsyetuar	paskemi arsyetuar	paskeni arsyetuar	paskan arsyetuar
past perfect	paskësha arsyetuar	paskëshe arsyetuar	paskësh arsyetuar	paskëshim arsyetuar	paskëshit arsyetuar	paskëshin arsyetuar
imperative	present	—	arsyeto	—	—	arsyetoni	—
¹) indicative future identical with conditional present ²) indicative future perfect identical with conditional perfect

Derived terms

arsyetim

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.