aranĝi

Esperanto

Alternative forms

Etymology

From French arranger, English arrange, German arrangieren.

Pronunciation
  • IPA(key): [aˈrand͡ʒi]
  • Audio:
    (file)
  • Rhymes: -and͡ʒi
  • Hyphenation: a‧ran‧ĝi

Verb

aranĝi (present aranĝas, past aranĝis, future aranĝos, conditional aranĝus, volitive aranĝu)

  1. to arrange
  2. to adjust
  3. to fix up
    Aranĝu la liton. ― Make the bed.
    Mi aranĝis min komforte. ― I made myself comfortable.
    UEA aranĝas la Universalan Kongreson. ― UEA arranges the Universal Congress of Esperanto.
    Kiu kaĉon aranĝas, tiu ĝin manĝas. ― Who makes the porridge, eats it.
    Aranĝite, ordigite. ― That which has been arranged is in order.

Conjugation
Conjugation of aranĝi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense aranĝas aranĝis aranĝos
active participle aranĝanta aranĝantaj aranĝinta aranĝintaj aranĝonta aranĝontaj
acc. aranĝantan aranĝantajn aranĝintan aranĝintajn aranĝontan aranĝontajn
passive participle aranĝata aranĝataj aranĝita aranĝitaj aranĝota aranĝotaj
acc. aranĝatan aranĝatajn aranĝitan aranĝitajn aranĝotan aranĝotajn
nominal active participle aranĝanto aranĝantoj aranĝinto aranĝintoj aranĝonto aranĝontoj
acc. aranĝanton aranĝantojn aranĝinton aranĝintojn aranĝonton aranĝontojn
nominal passive participle aranĝato aranĝatoj aranĝito aranĝitoj aranĝoto aranĝotoj
acc. aranĝaton aranĝatojn aranĝiton aranĝitojn aranĝoton aranĝotojn
adverbial active participle aranĝante aranĝinte aranĝonte
adverbial passive participle aranĝate aranĝite aranĝote
infinitive aranĝi imperative aranĝu conditional aranĝus

Derived terms
  • alaranĝi (“to adapt, adjust”)
  • antaŭaranĝi (“to prearrange”)

Descendants
  • Ido: aranjar
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.