anatom

• IPA^(key): [ˈanatom]

anatom m anim

1. anatomist

• anatom in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• anatom in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
• anatom in Internetová jazyková příručka

From anatomi.

anatom m (definite singular anatomen, indefinite plural anatomer, definite plural anatomene)

1. an anatomist

• “anatom” in The Bokmål Dictionary.

From anatomi.

anatom m (definite singular anatomen, indefinite plural anatomar, definite plural anatomane)

1. an anatomist

• “anatom” in The Nynorsk Dictionary.

Back-formation from anatomia. First attested in 1810.[1]

• IPA^(key): /aˈna.tɔm/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -atɔm
• Syllabification: a‧na‧tom

anatom m pers (female equivalent anatom)

1. anatomist

anatom f (indeclinable, male equivalent anatom)

1. female equivalent of anatom (“anatomist”)

• anatom in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• anatom in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “anatom”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “anatom”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 1, Warsaw, page 35

• IPA^(key): /anǎtoːm/
• Hyphenation: a‧na‧tom

anàtōm m (Cyrillic spelling ана̀то̄м)

1. anatomist