akcydentalny
Polish
Etymology
Learned borrowing from Late Latin accidēntālis + -ny.[1] First attested in 1664.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /ak.t͡sɨ.dɛnˈtal.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -alnɨ
- Syllabification: ak‧cy‧den‧tal‧ny
Adjective
akcydentalny (not comparable, derived adverb akcydentalnie)
- (literary) accidental, circumstantial, incidental [from 18th c.][2]
- Synonyms: przypadkowy, przygodny, okolicznościowy
- (Middle Polish, of income) additional [17th c.][2]
Declension
Declension of akcydentalny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | akcydentalny | akcydentalna | akcydentalne | akcydentalni | akcydentalne | |
| genitive | akcydentalnego | akcydentalnej | akcydentalnego | akcydentalnych | ||
| dative | akcydentalnemu | akcydentalnej | akcydentalnemu | akcydentalnym | ||
| accusative | akcydentalnego | akcydentalny | akcydentalną | akcydentalne | akcydentalnych | akcydentalne |
| instrumental | akcydentalnym | akcydentalną | akcydentalnym | akcydentalnymi | ||
| locative | akcydentalnym | akcydentalnej | akcydentalnym | akcydentalnych | ||
Related terms
adjective
nouns
References
- Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “akcydentalny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- Teresa Sokołowska (14.10.2010) “AKCYDENTALNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading
- akcydentalny in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “akcydentalny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 17
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.