ahistoryczność
Polish
Etymology
From ahistoryczny + -ość. First attested in 1913.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /a.xis.tɔˈrɨt͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨt͡ʂnɔɕt͡ɕ
- Syllabification: a‧his‧to‧rycz‧ność
Declension
Declension of ahistoryczność
| singular | |
|---|---|
| nominative | ahistoryczność |
| genitive | ahistoryczności |
| dative | ahistoryczności |
| accusative | ahistoryczność |
| instrumental | ahistorycznością |
| locative | ahistoryczności |
| vocative | ahistoryczności |
References
- Nowa Gazeta : poświęcona wszelkim zjawiskom życia społecznego, number R.8, nr 304, 1913, page 1
- ahistoryczność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- ahistoryczność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ahistoryczność in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.