abrewiacyjny
Polish
Etymology
From abrewiacja + -ny. First attested in 1863.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ab.rɛ.vjaˈt͡sɨj.nɨ/
- Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: ab‧re‧wia‧cyj‧ny
Adjective
abrewiacyjny (not comparable, no derived adverb)
- (relational, palaeography) scribal abbreviation (abbreviations used by ancient and medieval scribes writing in various languages, including Latin, Greek, Old English, and Old Norse)
Declension
Declension of abrewiacyjny (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | abrewiacyjny | abrewiacyjna | abrewiacyjne | abrewiacyjni | abrewiacyjne | |
genitive | abrewiacyjnego | abrewiacyjnej | abrewiacyjnego | abrewiacyjnych | ||
dative | abrewiacyjnemu | abrewiacyjnej | abrewiacyjnemu | abrewiacyjnym | ||
accusative | abrewiacyjnego | abrewiacyjny | abrewiacyjną | abrewiacyjne | abrewiacyjnych | abrewiacyjne |
instrumental | abrewiacyjnym | abrewiacyjną | abrewiacyjnym | abrewiacyjnymi | ||
locative | abrewiacyjnym | abrewiacyjnej | abrewiacyjnym | abrewiacyjnych |
References
Further reading
- abrewiacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.