abdukcja

See also: abdukcją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin abductiō.[1] First attested in 1859.[2]

Pronunciation
  • IPA(key): /abˈduk.t͡sja/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ukt͡sja
  • Syllabification: ab‧duk‧cja

Noun

abdukcja f

  1. (anatomy) abduction (the act of abducing or abducting; a drawing apart; the movement which separates a limb or other part from the axis, or middle line, of the body)
    Coordinate term: addukcja
  2. (mathematics) abduction, abductive reasoning

Declension
Declension of abdukcja
singular plural
nominative abdukcja abdukcje
genitive abdukcji abdukcji/abdukcyj (archaic)
dative abdukcji abdukcjom
accusative abdukcję abdukcje
instrumental abdukcją abdukcjami
locative abdukcji abdukcjach
vocative abdukcjo abdukcje
adjective
noun

References
  1. Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “abdukcja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. Michał Amszejewicz (1859) Dykcjonarz zawierający: wyrazy i wyrażenia z obcych języków polskiemu przyswojone, a mianowicie: w umiejętnościach, sztukach, tudzież w stylu prawniczym, administracyjnym, gazeciarskim, naukowo-filozoficznym, literackim i w potocznéj mowie używane‎ (in Polish), page 5

Further reading
  • abdukcja in Polish dictionaries at PWN
  • abdukcja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.