abłaucha

Borrowed from Belarusian аблау́х, аблаву́ха (ablaúx, ablavúxa). First attested in the 19th century.[1]

• IPA^(key): /aˈbwaw.xa/
• Rhymes: -awxa
• Syllabification: a‧błau‧cha

abłaucha f

1. (regional) ushanka

   Synonym: uszanka

   • 1859, Edward Sadowski, Poezye Edwarda Sadowskiego‎, page 46:

     A drugi na dybki stając,
     Podjął czapkę abłauchą,
     Aż się łysina wskazała,
     I ze szczególną otuchą:
     "Musisz wielmi pierebrała!"

     And the second in the stocks,
     Lifted up his ushanka hat,
     Until you could see his baldness
     And with a particular comfort in his voice,
     "You have to change very much!"

   • 1964, Muzealnictwo Wojskowe‎, volume 2, page 357:

     Przy towarzyszu stoi pocztowy w żupanie pąsowym, pod spodem żupan błękitny, szyja goła. Na głowie czapka z sukna niebieskiego podbita futrem brązowym typu białoruskiej abłauchy.

     Nexte to the comrade stands a soldier inn a crimson zhupan, with a dark blue zhupan underneath, a shaven neck. On his head there is a had made of blue cloth lined with fur like a Belarusian ushanka.

• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “abłaucha”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 1, Warsaw, page 2