Ias

From Ancient Greek Ἰ̆ά̆ς (Iás, “Ionian, Ionic”, as a noun “an Ionian woman, the Ionic dialect”, feminine adjective).

• (Classical) IPA^(key): /ˈi.as/, [ˈiäs̠]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /ˈi.as/, [ˈiːäs]

Ias f sg (genitive Iadis); third declension

1. (Late Latin) Ionic Greek (dialect of Ancient Greek)

   Coordinate terms: Aeolis f, Atthis f, coenē f, Dōris f

   • late AD 4th century, Diomedes Grammaticus, Artis Grammaticae libri III 440.5–8:

     Quinque sunt linguae Graecorum, Ias Doris Atthis Aeolis coene. iuxta has igitur quinque linguas et Latina verba conprehensa colliguntur hoc modo. Ias relictis propriis utitur similibus quasi propriis nominibus ac versatur in omnibus tropis.

   • c. 500 CE, Priscian, Institutiones grammaticae 2.39:

     In ‛ne’ autem desinentia, quae sunt Iadis linguae, patronymica eiusdem generis i longam habent paenultimam, si principale non habuerit eandem i vocalem, ut ‛Adrestos Adrestīne’, ‛Nereus Nerīne’. si autem principale habuerit i, o producta ante ‛ne’ invenitur, ut ‛Acrisios Acrisiōne’, ex quo possessivum posuit  V i r g i l i u s :
      A c r i s i o n e i s   D a n a e   f u n d a s s e   c o l o n i s ,
     ab Acrisione, id est Danae. et sciendum, quod inveniuntur multa eiusdem formae gentilia, ut ‛Haemonis’, ‛Thessalis’, ‛Colchis’, ‛Argolis’, ‛Cyclas’, ‛Ias’, ‛Troas’, alia vero propria, ut ‛Bacchis’, ‛Doris’, ‛Pythias’.

Third-declension noun, singular only.

• Iastius (adjective)

• Iăs in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 763/2.