ὑαλίζω

Ancient Greek

Etymology

ὕαλος (húalos) +‎ -ίζω (-ízō)

Pronunciation
 

Verb

ὑαλίζω • (hualízō)

  1. to be like glass

Conjugation
   Present: ὑᾰλῐ́ζω, ὑᾰλῐ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑᾰλῐ́ζω ὑᾰλῐ́ζεις ὑᾰλῐ́ζει ὑᾰλῐ́ζετον ὑᾰλῐ́ζετον ὑᾰλῐ́ζομεν ὑᾰλῐ́ζετε ὑᾰλῐ́ζουσῐ(ν)
subjunctive ὑᾰλῐ́ζω ὑᾰλῐ́ζῃς ὑᾰλῐ́ζῃ ὑᾰλῐ́ζητον ὑᾰλῐ́ζητον ὑᾰλῐ́ζωμεν ὑᾰλῐ́ζητε ὑᾰλῐ́ζωσῐ(ν)
optative ὑᾰλῐ́ζοιμῐ ὑᾰλῐ́ζοις ὑᾰλῐ́ζοι ὑᾰλῐ́ζοιτον ὑᾰλῐζοίτην ὑᾰλῐ́ζοιμεν ὑᾰλῐ́ζοιτε ὑᾰλῐ́ζοιεν
imperative   ὑᾰ́λῐζε ὑᾰλῐζέτω ὑᾰλῐ́ζετον ὑᾰλῐζέτων   ὑᾰλῐ́ζετε ὑᾰλῐζόντων
middle/
passive		 indicative ὑᾰλῐ́ζομαι ὑᾰλῐ́ζῃ,
ὑᾰλῐ́ζει		 ὑᾰλῐ́ζεται ὑᾰλῐ́ζεσθον ὑᾰλῐ́ζεσθον ὑᾰλῐζόμεθᾰ ὑᾰλῐ́ζεσθε ὑᾰλῐ́ζονται
subjunctive ὑᾰλῐ́ζωμαι ὑᾰλῐ́ζῃ ὑᾰλῐ́ζηται ὑᾰλῐ́ζησθον ὑᾰλῐ́ζησθον ὑᾰλῐζώμεθᾰ ὑᾰλῐ́ζησθε ὑᾰλῐ́ζωνται
optative ὑᾰλῐζοίμην ὑᾰλῐ́ζοιο ὑᾰλῐ́ζοιτο ὑᾰλῐ́ζοισθον ὑᾰλῐζοίσθην ὑᾰλῐζοίμεθᾰ ὑᾰλῐ́ζοισθε ὑᾰλῐ́ζοιντο
imperative   ὑᾰλῐ́ζου ὑᾰλῐζέσθω ὑᾰλῐ́ζεσθον ὑᾰλῐζέσθων   ὑᾰλῐ́ζεσθε ὑᾰλῐζέσθων
active middle/passive
infinitive ὑᾰλῐ́ζειν ὑᾰλῐ́ζεσθαι
participle m ὑᾰλῐ́ζων ὑᾰλῐζόμενος
f ὑᾰλῐ́ζουσᾰ ὑᾰλῐζομένη
n ὑᾰλῐ́ζον ὑᾰλῐζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ὑᾰ́λῐζον, ὑᾰλῐζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑᾰ́λῐζον ὑᾰ́λῐζες ὑᾰ́λῐζε(ν) ὑᾰλῐ́ζετον ὑᾰλῐζέτην ὑᾰλῐ́ζομεν ὑᾰλῐ́ζετε ὑᾰ́λῐζον
middle/
passive		 indicative ὑᾰλῐζόμην ὑᾰλῐ́ζου ὑᾰλῐ́ζετο ὑᾰλῐ́ζεσθον ὑᾰλῐζέσθην ὑᾰλῐζόμεθᾰ ὑᾰλῐ́ζεσθε ὑᾰλῐ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ὑᾰλῐέω, ὑᾰλῐέομαι, ὑᾰλῐσθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑᾰλῐέω ὑᾰλῐέεις ὑᾰλῐέει ὑᾰλῐέετον ὑᾰλῐέετον ὑᾰλῐέομεν ὑᾰλῐέετε ὑᾰλῐέουσῐ(ν)
optative ὑᾰλῐέοιμῐ ὑᾰλῐέοις ὑᾰλῐέοι ὑᾰλῐέοιτον ὑᾰλῐεοίτην ὑᾰλῐέοιμεν ὑᾰλῐέοιτε ὑᾰλῐέοιεν
middle indicative ὑᾰλῐέομαι ὑᾰλῐέῃ,
ὑᾰλῐέει		 ὑᾰλῐέεται ὑᾰλῐέεσθον ὑᾰλῐέεσθον ὑᾰλῐεόμεθᾰ ὑᾰλῐέεσθε ὑᾰλῐέονται
optative ὑᾰλῐεοίμην ὑᾰλῐέοιο ὑᾰλῐέοιτο ὑᾰλῐέοισθον ὑᾰλῐεοίσθην ὑᾰλῐεοίμεθᾰ ὑᾰλῐέοισθε ὑᾰλῐέοιντο
passive indicative ὑᾰλῐσθήσομαι ὑᾰλῐσθήσῃ ὑᾰλῐσθήσεται ὑᾰλῐσθήσεσθον ὑᾰλῐσθήσεσθον ὑᾰλῐσθησόμεθᾰ ὑᾰλῐσθήσεσθε ὑᾰλῐσθήσονται
optative ὑᾰλῐσθησοίμην ὑᾰλῐσθήσοιο ὑᾰλῐσθήσοιτο ὑᾰλῐσθήσοισθον ὑᾰλῐσθησοίσθην ὑᾰλῐσθησοίμεθᾰ ὑᾰλῐσθήσοισθε ὑᾰλῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ὑᾰλῐέειν ὑᾰλῐέεσθαι ὑᾰλῐσθήσεσθαι
participle m ὑᾰλῐέων ὑᾰλῐεόμενος ὑᾰλῐσθησόμενος
f ὑᾰλῐέουσᾰ ὑᾰλῐεομένη ὑᾰλῐσθησομένη
n ὑᾰλῐέον ὑᾰλῐεόμενον ὑᾰλῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ὑᾰλῐῶ, ὑᾰλῐοῦμαι, ὑᾰλῐσθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑᾰλῐῶ ὑᾰλῐεῖς ὑᾰλῐεῖ ὑᾰλῐεῖτον ὑᾰλῐεῖτον ὑᾰλῐοῦμεν ὑᾰλῐεῖτε ὑᾰλῐοῦσῐ(ν)
optative ὑᾰλῐοίην,
ὑᾰλῐοῖμῐ		 ὑᾰλῐοίης,
ὑᾰλῐοῖς		 ὑᾰλῐοίη,
ὑᾰλῐοῖ		 ὑᾰλῐοῖτον,
ὑᾰλῐοίητον		 ὑᾰλῐοίτην,
ὑᾰλῐοιήτην		 ὑᾰλῐοῖμεν,
ὑᾰλῐοίημεν		 ὑᾰλῐοῖτε,
ὑᾰλῐοίητε		 ὑᾰλῐοῖεν,
ὑᾰλῐοίησᾰν
middle indicative ὑᾰλῐοῦμαι ὑᾰλῐῇ ὑᾰλῐεῖται ὑᾰλῐεῖσθον ὑᾰλῐεῖσθον ὑᾰλῐούμεθᾰ ὑᾰλῐεῖσθε ὑᾰλῐοῦνται
optative ὑᾰλῐοίμην ὑᾰλῐοῖο ὑᾰλῐοῖτο ὑᾰλῐοῖσθον ὑᾰλῐοίσθην ὑᾰλῐοίμεθᾰ ὑᾰλῐοῖσθε ὑᾰλῐοῖντο
passive indicative ὑᾰλῐσθήσομαι ὑᾰλῐσθήσῃ ὑᾰλῐσθήσεται ὑᾰλῐσθήσεσθον ὑᾰλῐσθήσεσθον ὑᾰλῐσθησόμεθᾰ ὑᾰλῐσθήσεσθε ὑᾰλῐσθήσονται
optative ὑᾰλῐσθησοίμην ὑᾰλῐσθήσοιο ὑᾰλῐσθήσοιτο ὑᾰλῐσθήσοισθον ὑᾰλῐσθησοίσθην ὑᾰλῐσθησοίμεθᾰ ὑᾰλῐσθήσοισθε ὑᾰλῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ὑᾰλῐεῖν ὑᾰλῐεῖσθαι ὑᾰλῐσθήσεσθαι
participle m ὑᾰλῐῶν ὑᾰλῐούμενος ὑᾰλῐσθησόμενος
f ὑᾰλῐοῦσᾰ ὑᾰλῐουμένη ὑᾰλῐσθησομένη
n ὑᾰλῐοῦν ὑᾰλῐούμενον ὑᾰλῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὑᾰ́λῐσᾰ, ὑᾰλῐσᾰ́μην, ὑᾰλῐ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑᾰ́λῐσᾰ ὑᾰ́λῐσᾰς ὑᾰ́λῐσε(ν) ὑᾰλῐ́σᾰτον ὑᾰλῐσᾰ́την ὑᾰλῐ́σᾰμεν ὑᾰλῐ́σᾰτε ὑᾰ́λῐσᾰν
subjunctive ὑᾰλῐ́σω ὑᾰλῐ́σῃς ὑᾰλῐ́σῃ ὑᾰλῐ́σητον ὑᾰλῐ́σητον ὑᾰλῐ́σωμεν ὑᾰλῐ́σητε ὑᾰλῐ́σωσῐ(ν)
optative ὑᾰλῐ́σαιμῐ ὑᾰλῐ́σειᾰς,
ὑᾰλῐ́σαις		 ὑᾰλῐ́σειε(ν),
ὑᾰλῐ́σαι		 ὑᾰλῐ́σαιτον ὑᾰλῐσαίτην ὑᾰλῐ́σαιμεν ὑᾰλῐ́σαιτε ὑᾰλῐ́σειᾰν,
ὑᾰλῐ́σαιεν
imperative   ὑᾰ́λῐσον ὑᾰλῐσᾰ́τω ὑᾰλῐ́σᾰτον ὑᾰλῐσᾰ́των   ὑᾰλῐ́σᾰτε ὑᾰλῐσᾰ́ντων
middle indicative ὑᾰλῐσᾰ́μην ὑᾰλῐ́σω ὑᾰλῐ́σᾰτο ὑᾰλῐ́σᾰσθον ὑᾰλῐσᾰ́σθην ὑᾰλῐσᾰ́μεθᾰ ὑᾰλῐ́σᾰσθε ὑᾰλῐ́σᾰντο
subjunctive ὑᾰλῐ́σωμαι ὑᾰλῐ́σῃ ὑᾰλῐ́σηται ὑᾰλῐ́σησθον ὑᾰλῐ́σησθον ὑᾰλῐσώμεθᾰ ὑᾰλῐ́σησθε ὑᾰλῐ́σωνται
optative ὑᾰλῐσαίμην ὑᾰλῐ́σαιο ὑᾰλῐ́σαιτο ὑᾰλῐ́σαισθον ὑᾰλῐσαίσθην ὑᾰλῐσαίμεθᾰ ὑᾰλῐ́σαισθε ὑᾰλῐ́σαιντο
imperative   ὑᾰ́λῐσαι ὑᾰλῐσᾰ́σθω ὑᾰλῐ́σᾰσθον ὑᾰλῐσᾰ́σθων   ὑᾰλῐ́σᾰσθε ὑᾰλῐσᾰ́σθων
passive indicative ὑᾰλῐ́σθην ὑᾰλῐ́σθης ὑᾰλῐ́σθη ὑᾰλῐ́σθητον ὑᾰλῐσθήτην ὑᾰλῐ́σθημεν ὑᾰλῐ́σθητε ὑᾰλῐ́σθησᾰν
subjunctive ὑᾰλῐσθῶ ὑᾰλῐσθῇς ὑᾰλῐσθῇ ὑᾰλῐσθῆτον ὑᾰλῐσθῆτον ὑᾰλῐσθῶμεν ὑᾰλῐσθῆτε ὑᾰλῐσθῶσῐ(ν)
optative ὑᾰλῐσθείην ὑᾰλῐσθείης ὑᾰλῐσθείη ὑᾰλῐσθεῖτον,
ὑᾰλῐσθείητον		 ὑᾰλῐσθείτην,
ὑᾰλῐσθειήτην		 ὑᾰλῐσθεῖμεν,
ὑᾰλῐσθείημεν		 ὑᾰλῐσθεῖτε,
ὑᾰλῐσθείητε		 ὑᾰλῐσθεῖεν,
ὑᾰλῐσθείησᾰν
imperative   ὑᾰλῐ́σθητῐ ὑᾰλῐσθήτω ὑᾰλῐ́σθητον ὑᾰλῐσθήτων   ὑᾰλῐ́σθητε ὑᾰλῐσθέντων
active middle passive
infinitive ὑᾰλῐ́σαι ὑᾰλῐ́σᾰσθαι ὑᾰλῐσθῆναι
participle m ὑᾰλῐ́σᾱς ὑᾰλῐσᾰ́μενος ὑᾰλῐσθείς
f ὑᾰλῐ́σᾱσᾰ ὑᾰλῐσᾰμένη ὑᾰλῐσθεῖσᾰ
n ὑᾰλῐ́σᾰν ὑᾰλῐσᾰ́μενον ὑᾰλῐσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ὑᾰ́λῐκᾰ, ὑᾰ́λῐσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑᾰ́λῐκᾰ ὑᾰ́λῐκᾰς ὑᾰ́λῐκε(ν) ὑᾰλῐ́κᾰτον ὑᾰλῐ́κᾰτον ὑᾰλῐ́κᾰμεν ὑᾰλῐ́κᾰτε ὑᾰλῐ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ὑᾰλῐ́κω ὑᾰλῐ́κῃς ὑᾰλῐ́κῃ ὑᾰλῐ́κητον ὑᾰλῐ́κητον ὑᾰλῐ́κωμεν ὑᾰλῐ́κητε ὑᾰλῐ́κωσῐ(ν)
optative ὑᾰλῐ́κοιμῐ,
ὑᾰλῐκοίην		 ὑᾰλῐ́κοις,
ὑᾰλῐκοίης		 ὑᾰλῐ́κοι,
ὑᾰλῐκοίη		 ὑᾰλῐ́κοιτον ὑᾰλῐκοίτην ὑᾰλῐ́κοιμεν ὑᾰλῐ́κοιτε ὑᾰλῐ́κοιεν
imperative   ὑᾰ́λῐκε ὑᾰλῐκέτω ὑᾰλῐ́κετον ὑᾰλῐκέτων   ὑᾰλῐ́κετε ὑᾰλῐκόντων
middle/
passive		 indicative ὑᾰ́λῐσμαι ὑᾰ́λῐσαι ὑᾰ́λῐσται ὑᾰ́λῐσθον ὑᾰ́λῐσθον ὑᾰλῐ́σμεθᾰ ὑᾰ́λῐσθε ὑᾰλῐ́δᾰται
subjunctive ὑᾰλῐσμένος ὦ ὑᾰλῐσμένος ᾖς ὑᾰλῐσμένος ᾖ ὑᾰλῐσμένω ἦτον ὑᾰλῐσμένω ἦτον ὑᾰλῐσμένοι ὦμεν ὑᾰλῐσμένοι ἦτε ὑᾰλῐσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ὑᾰλῐσμένος εἴην ὑᾰλῐσμένος εἴης ὑᾰλῐσμένος εἴη ὑᾰλῐσμένω εἴητον/εἶτον ὑᾰλῐσμένω εἰήτην/εἴτην ὑᾰλῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν ὑᾰλῐσμένοι εἴητε/εἶτε ὑᾰλῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ὑᾰ́λῐσο ὑᾰλῐ́σθω ὑᾰ́λῐσθον ὑᾰλῐ́σθων   ὑᾰ́λῐσθε ὑᾰλῐ́σθων
active middle/passive
infinitive ὑᾰλῐκέναι ὑᾰλῐ́σθαι
participle m ὑᾰλῐκώς ὑᾰλῐσμένος
f ὑᾰλῐκυῖᾰ ὑᾰλῐσμένη
n ὑᾰλῐκός ὑᾰλῐσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ὑᾰλῐ́κειν, ὑᾰλῐ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑᾰλῐ́κειν,
ὑᾰλῐ́κη		 ὑᾰλῐ́κεις,
ὑᾰλῐ́κης		 ὑᾰλῐ́κει(ν) ὑᾰλῐ́κετον ὑᾰλῐκέτην ὑᾰλῐ́κεμεν ὑᾰλῐ́κετε ὑᾰλῐ́κεσᾰν
middle/
passive		 indicative ὑᾰλῐ́σμην ὑᾰ́λῐσο ὑᾰ́λῐστο ὑᾰ́λῐσθον ὑᾰλῐ́σθην ὑᾰλῐ́σμεθᾰ ὑᾰ́λῐσθε ὑᾰλῐ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References
  • Sophocles, E.A., Thayer, J.H. & Drisler, H. (1900) Greek lexicon of the Roman and Byzantine periods (from B.C. 146 to A.D. 1100), (p.1102), (p. (1128 of 1220)). Cornell University Library. https://archive.org/details/cu31924021609395
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.