ἰών
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /i.ɔ̌ːn/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /iˈon/
- (4th CE Koine) IPA(key): /iˈon/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /iˈon/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /iˈon/
Participle
ἰών • (iṓn) m (feminine ἰοῦσα, neuter ἰόν); first/third declension
- present active participle of εἶμι (eîmi)
Declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἰών iṓn |
ἰοῦσᾰ ioûsa |
ἰόν ión |
ἰόντε iónte |
ἰούσᾱ ioúsā |
ἰόντε iónte |
ἰόντες ióntes |
ἰοῦσαι ioûsai |
ἰόντᾰ iónta | |||||
Genitive | ἰόντος ióntos |
ἰούσης ioúsēs |
ἰόντος ióntos |
ἰόντοιν ióntoin |
ἰούσαιν ioúsain |
ἰόντοιν ióntoin |
ἰόντων ióntōn |
ἰουσῶν iousôn |
ἰόντων ióntōn | |||||
Dative | ἰόντῐ iónti |
ἰούσῃ ioúsēi |
ἰόντῐ iónti |
ἰόντοιν ióntoin |
ἰούσαιν ioúsain |
ἰόντοιν ióntoin |
ἰοῦσῐ / ἰοῦσῐν ioûsi(n) |
ἰούσαις ioúsais |
ἰοῦσῐ / ἰοῦσῐν ioûsi(n) | |||||
Accusative | ἰόντᾰ iónta |
ἰοῦσᾰν ioûsan |
ἰόν ión |
ἰόντε iónte |
ἰούσᾱ ioúsā |
ἰόντε iónte |
ἰόντᾰς ióntas |
ἰούσᾱς ioúsās |
ἰόντᾰ iónta | |||||
Vocative | ἰών iṓn |
ἰοῦσᾰ ioûsa |
ἰόν ión |
ἰόντε iónte |
ἰούσᾱ ioúsā |
ἰόντε iónte |
ἰόντες ióntes |
ἰοῦσαι ioûsai |
ἰόντᾰ iónta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἰόντως ióntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.