ἑτεραλκής

Ancient Greek

Etymology

ἕτερος (héteros, “other”) +‎ ἀλκή (alkḗ, “force, strength”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /he.te.ral.kɛ̌ːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e.te.ralˈke̝s/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /e.te.ralˈcis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.te.ralˈcis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.te.ralˈcis/

Adjective

ἑτεραλκής • (heteralkḗs) m or f (neuter ἑτεραλκές); third declension

giving strength to the opposite side (i.e. the side that was previously losing, in battle)

Declension

Third declension of ἑτερᾰλκής; ἑτερᾰλκές (contracted, Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ἑτερᾰλκής heteralkḗs	ἑτερᾰλκές heteralkés	ἑτερᾰλκεῖ heteralkeî	ἑτερᾰλκεῖ heteralkeî	ἑτερᾰλκεῖς heteralkeîs	ἑτερᾰλκῆ heteralkê
Genitive	ἑτερᾰλκοῦς heteralkoûs	ἑτερᾰλκοῦς heteralkoûs	ἑτερᾰλκοῖν heteralkoîn	ἑτερᾰλκοῖν heteralkoîn	ἑτερᾰλκῶν heteralkôn	ἑτερᾰλκῶν heteralkôn
Dative	ἑτερᾰλκεῖ heteralkeî	ἑτερᾰλκεῖ heteralkeî	ἑτερᾰλκοῖν heteralkoîn	ἑτερᾰλκοῖν heteralkoîn	ἑτερᾰλκέσῐ / ἑτερᾰλκέσῐν heteralkési(n)	ἑτερᾰλκέσῐ / ἑτερᾰλκέσῐν heteralkési(n)
Accusative	ἑτερᾰλκῆ heteralkê	ἑτερᾰλκές heteralkés	ἑτερᾰλκεῖ heteralkeî	ἑτερᾰλκεῖ heteralkeî	ἑτερᾰλκεῖς heteralkeîs	ἑτερᾰλκῆ heteralkê
Vocative	ἑτερᾰλκές heteralkés	ἑτερᾰλκές heteralkés	ἑτερᾰλκεῖ heteralkeî	ἑτερᾰλκεῖ heteralkeî	ἑτερᾰλκεῖς heteralkeîs	ἑτερᾰλκῆ heteralkê
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ἑτερᾰλκῶς heteralkôs		ἑτερᾰλκέστερος heteralkésteros		ἑτερᾰλκέστᾰτος heteralkéstatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Third declension of ἑτερᾰλκής; ἑτερᾰλκές (uncontracted, Epic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ἑτερᾰλκής heteralkḗs	ἑτερᾰλκές heteralkés	ἑτερᾰλκεῖ / ἑτερᾰλκέε heteralkeî / heteralkée	ἑτερᾰλκεῖ / ἑτερᾰλκέε heteralkeî / heteralkée	ἑτερᾰλκεῖς / ἑτερᾰλκέες heteralkeîs / heteralkées	ἑτερᾰλκέᾰ heteralkéa
Genitive	ἑτερᾰλκέος / ἑτερᾰλκεῦς heteralkéos / heteralkeûs	ἑτερᾰλκέος / ἑτερᾰλκεῦς heteralkéos / heteralkeûs	ἑτερᾰλκοῖν heteralkoîn	ἑτερᾰλκοῖν heteralkoîn	ἑτερᾰλκέων heteralkéōn	ἑτερᾰλκέων heteralkéōn
Dative	ἑτερᾰλκεῖ / ἑτερᾰλκέῐ̈ heteralkeî / heteralkéï	ἑτερᾰλκεῖ / ἑτερᾰλκέῐ̈ heteralkeî / heteralkéï	ἑτερᾰλκοῖν heteralkoîn	ἑτερᾰλκοῖν heteralkoîn	ἑτερᾰλκέσῐ / ἑτερᾰλκέσῐν heteralkési(n)	ἑτερᾰλκέσῐ / ἑτερᾰλκέσῐν heteralkési(n)
Accusative	ἑτερᾰλκέᾰ heteralkéa	ἑτερᾰλκές heteralkés	ἑτερᾰλκεῖ / ἑτερᾰλκέε heteralkeî / heteralkée	ἑτερᾰλκεῖ / ἑτερᾰλκέε heteralkeî / heteralkée	ἑτερᾰλκέᾰς heteralkéas	ἑτερᾰλκέᾰ heteralkéa
Vocative	ἑτερᾰλκές heteralkés	ἑτερᾰλκές heteralkés	ἑτερᾰλκεῖ / ἑτερᾰλκέε heteralkeî / heteralkée	ἑτερᾰλκεῖ / ἑτερᾰλκέε heteralkeî / heteralkée	ἑτερᾰλκεῖς / ἑτερᾰλκέες heteralkeîs / heteralkées	ἑτερᾰλκέᾰ heteralkéa
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ἑτερᾰλκέως heteralkéōs		ἑτερᾰλκέστερος heteralkésteros		ἑτερᾰλκέστᾰτος heteralkéstatos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.