ἑκάτερος

Ancient Greek

Etymology

PIE word
*swé

Similar to ἕκαστος (hékastos, “every, each”), formed from ἑκάς (hekás, “far off”).[1]

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /he.ká.te.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)eˈka.te.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈka.te.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈka.te.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈka.te.ros/

Pronoun

ἑκᾰ́τερος • (hekáteros) (feminine ἑκᾰτέρᾱ, neuter ἑκᾰ́τερον)

each of two, each singly

Declension

First and second declension of ἑκᾰ́τερος; ἑκᾰτέρᾱ; ἑκᾰ́τερον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἑκᾰ́τερος hekáteros	ἑκᾰτέρᾱ hekatérā	ἑκᾰ́τερον hekáteron	ἑκᾰτέρω hekatérō	ἑκᾰτέρᾱ hekatérā	ἑκᾰτέρω hekatérō	ἑκᾰ́τεροι hekáteroi	ἑκᾰ́τεραι hekáterai	ἑκᾰ́τερᾰ hekátera
Genitive	ἑκᾰτέρου hekatérou	ἑκᾰτέρᾱς hekatérās	ἑκᾰτέρου hekatérou	ἑκᾰτέροιν hekatéroin	ἑκᾰτέραιν hekatérain	ἑκᾰτέροιν hekatéroin	ἑκᾰτέρων hekatérōn	ἑκᾰτέρων hekatérōn	ἑκᾰτέρων hekatérōn
Dative	ἑκᾰτέρῳ hekatérōi	ἑκᾰτέρᾳ hekatérāi	ἑκᾰτέρῳ hekatérōi	ἑκᾰτέροιν hekatéroin	ἑκᾰτέραιν hekatérain	ἑκᾰτέροιν hekatéroin	ἑκᾰτέροις hekatérois	ἑκᾰτέραις hekatérais	ἑκᾰτέροις hekatérois
Accusative	ἑκᾰ́τερον hekáteron	ἑκᾰτέρᾱν hekatérān	ἑκᾰ́τερον hekáteron	ἑκᾰτέρω hekatérō	ἑκᾰτέρᾱ hekatérā	ἑκᾰτέρω hekatérō	ἑκᾰτέρους hekatérous	ἑκᾰτέρᾱς hekatérās	ἑκᾰ́τερᾰ hekátera
Vocative	ἑκᾰ́τερε hekátere	ἑκᾰτέρᾱ hekatérā	ἑκᾰ́τερον hekáteron	ἑκᾰτέρω hekatérō	ἑκᾰτέρᾱ hekatérā	ἑκᾰτέρω hekatérō	ἑκᾰ́τεροι hekáteroi	ἑκᾰ́τεραι hekáterai	ἑκᾰ́τερᾰ hekátera
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἑκᾰ́τερον hekáteron			(ἑκᾰ́τερος) (hekáteros)			(ἑκᾰ́τερος) (hekáteros)
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

“ἑκάτερος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“ἑκάτερος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
“ἑκάτερος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
ἑκάτερος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)

Pokorny, Julius (1959) “882-84”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 3, Bern, München: Francke Verlag, pages 882-84

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Pokorny, Julius (1959) “882-84”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 3, Bern, München: Francke Verlag, pages 882-84