ἐγκρύπτω

Ancient Greek

Etymology

From ἐν- (en-, “in”) +‎ κρύπτω (krúptō, “hide”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /eŋ.krýp.tɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eŋˈkryp.to/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /eŋˈɡryp.to/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eŋˈɡryp.to/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eŋˈɡrip.to/

Verb

ἐγκρύπτω • (enkrúptō)

to hide or conceal in

Conjugation

Present: ἐγκρῠ́πτω, ἐγκρῠ́πτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐγκρῠ́πτω	ἐγκρῠ́πτεις	ἐγκρῠ́πτει	ἐγκρῠ́πτετον	ἐγκρῠ́πτετον	ἐγκρῠ́πτομεν	ἐγκρῠ́πτετε	ἐγκρῠ́πτουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐγκρῠ́πτω	ἐγκρῠ́πτῃς	ἐγκρῠ́πτῃ	ἐγκρῠ́πτητον	ἐγκρῠ́πτητον	ἐγκρῠ́πτωμεν	ἐγκρῠ́πτητε	ἐγκρῠ́πτωσῐ(ν)
	optative	ἐγκρῠ́πτοιμῐ	ἐγκρῠ́πτοις	ἐγκρῠ́πτοι	ἐγκρῠ́πτοιτον	ἐγκρῠπτοίτην	ἐγκρῠ́πτοιμεν	ἐγκρῠ́πτοιτε	ἐγκρῠ́πτοιεν
	imperative		ἔγκρῠπτε	ἐγκρῠπτέτω	ἐγκρῠ́πτετον	ἐγκρῠπτέτων		ἐγκρῠ́πτετε	ἐγκρῠπτόντων
middle/ passive	indicative	ἐγκρῠ́πτομαι	ἐγκρῠ́πτῃ, ἐγκρῠ́πτει	ἐγκρῠ́πτεται	ἐγκρῠ́πτεσθον	ἐγκρῠ́πτεσθον	ἐγκρῠπτόμεθᾰ	ἐγκρῠ́πτεσθε	ἐγκρῠ́πτονται
	subjunctive	ἐγκρῠ́πτωμαι	ἐγκρῠ́πτῃ	ἐγκρῠ́πτηται	ἐγκρῠ́πτησθον	ἐγκρῠ́πτησθον	ἐγκρῠπτώμεθᾰ	ἐγκρῠ́πτησθε	ἐγκρῠ́πτωνται
	optative	ἐγκρῠπτοίμην	ἐγκρῠ́πτοιο	ἐγκρῠ́πτοιτο	ἐγκρῠ́πτοισθον	ἐγκρῠπτοίσθην	ἐγκρῠπτοίμεθᾰ	ἐγκρῠ́πτοισθε	ἐγκρῠ́πτοιντο
	imperative		ἐγκρῠ́πτου	ἐγκρῠπτέσθω	ἐγκρῠ́πτεσθον	ἐγκρῠπτέσθων		ἐγκρῠ́πτεσθε	ἐγκρῠπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐγκρῠ́πτειν				ἐγκρῠ́πτεσθαι
participle	m	ἐγκρῠ́πτων				ἐγκρῠπτόμενος
	f	ἐγκρῠ́πτουσᾰ				ἐγκρῠπτομένη
	n	ἐγκρῠ́πτον				ἐγκρῠπτόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐνέκρῠπτον, ἐνεκρῠπτόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνέκρῠπτον	ἐνέκρῠπτες	ἐνέκρῠπτε(ν)	ἐνεκρῠ́πτετον	ἐνεκρῠπτέτην	ἐνεκρῠ́πτομεν	ἐνεκρῠ́πτετε	ἐνέκρῠπτον
middle/ passive	indicative	ἐνεκρῠπτόμην	ἐνεκρῠ́πτου	ἐνεκρῠ́πτετο	ἐνεκρῠ́πτεσθον	ἐνεκρῠπτέσθην	ἐνεκρῠπτόμεθᾰ	ἐνεκρῠ́πτεσθε	ἐνεκρῠ́πτοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἐγκρῠ́ψω, ἐγκρῠ́ψομαι, ἐγκρῠφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐγκρῠ́ψω	ἐγκρῠ́ψεις	ἐγκρῠ́ψει	ἐγκρῠ́ψετον	ἐγκρῠ́ψετον	ἐγκρῠ́ψομεν	ἐγκρῠ́ψετε	ἐγκρῠ́ψουσῐ(ν)
active	optative	ἐγκρῠ́ψοιμῐ	ἐγκρῠ́ψοις	ἐγκρῠ́ψοι	ἐγκρῠ́ψοιτον	ἐγκρῠψοίτην	ἐγκρῠ́ψοιμεν	ἐγκρῠ́ψοιτε	ἐγκρῠ́ψοιεν
middle	indicative	ἐγκρῠ́ψομαι	ἐγκρῠ́ψῃ, ἐγκρῠ́ψει	ἐγκρῠ́ψεται	ἐγκρῠ́ψεσθον	ἐγκρῠ́ψεσθον	ἐγκρῠψόμεθᾰ	ἐγκρῠ́ψεσθε	ἐγκρῠ́ψονται
middle	optative	ἐγκρῠψοίμην	ἐγκρῠ́ψοιο	ἐγκρῠ́ψοιτο	ἐγκρῠ́ψοισθον	ἐγκρῠψοίσθην	ἐγκρῠψοίμεθᾰ	ἐγκρῠ́ψοισθε	ἐγκρῠ́ψοιντο
passive	indicative	ἐγκρῠφθήσομαι	ἐγκρῠφθήσῃ	ἐγκρῠφθήσεται	ἐγκρῠφθήσεσθον	ἐγκρῠφθήσεσθον	ἐγκρῠφθησόμεθᾰ	ἐγκρῠφθήσεσθε	ἐγκρῠφθήσονται
passive	optative	ἐγκρῠφθησοίμην	ἐγκρῠφθήσοιο	ἐγκρῠφθήσοιτο	ἐγκρῠφθήσοισθον	ἐγκρῠφθησοίσθην	ἐγκρῠφθησοίμεθᾰ	ἐγκρῠφθήσοισθε	ἐγκρῠφθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐγκρῠ́ψειν			ἐγκρῠ́ψεσθαι		ἐγκρῠφθήσεσθαι
participle	m	ἐγκρῠ́ψων			ἐγκρῠψόμενος		ἐγκρῠφθησόμενος
	f	ἐγκρῠ́ψουσᾰ			ἐγκρῠψομένη		ἐγκρῠφθησομένη
	n	ἐγκρῠ́ψον			ἐγκρῠψόμενον		ἐγκρῠφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐνέκρῠψᾰ, ἐνεκρῠψᾰ́μην, ἐνεκρῠ́φθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνέκρῠψᾰ	ἐνέκρῠψᾰς	ἐνέκρῠψε(ν)	ἐνεκρῠ́ψᾰτον	ἐνεκρῠψᾰ́την	ἐνεκρῠ́ψᾰμεν	ἐνεκρῠ́ψᾰτε	ἐνέκρῠψᾰν
	subjunctive	ἐγκρῠ́ψω	ἐγκρῠ́ψῃς	ἐγκρῠ́ψῃ	ἐγκρῠ́ψητον	ἐγκρῠ́ψητον	ἐγκρῠ́ψωμεν	ἐγκρῠ́ψητε	ἐγκρῠ́ψωσῐ(ν)
	optative	ἐγκρῠ́ψαιμῐ	ἐγκρῠ́ψειᾰς, ἐγκρῠ́ψαις	ἐγκρῠ́ψειε(ν), ἐγκρῠ́ψαι	ἐγκρῠ́ψαιτον	ἐγκρῠψαίτην	ἐγκρῠ́ψαιμεν	ἐγκρῠ́ψαιτε	ἐγκρῠ́ψειᾰν, ἐγκρῠ́ψαιεν
	imperative		ἔγκρῠψον	ἐγκρῠψᾰ́τω	ἐγκρῠ́ψᾰτον	ἐγκρῠψᾰ́των		ἐγκρῠ́ψᾰτε	ἐγκρῠψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐνεκρῠψᾰ́μην	ἐνεκρῠ́ψω	ἐνεκρῠ́ψᾰτο	ἐνεκρῠ́ψᾰσθον	ἐνεκρῠψᾰ́σθην	ἐνεκρῠψᾰ́μεθᾰ	ἐνεκρῠ́ψᾰσθε	ἐνεκρῠ́ψᾰντο
	subjunctive	ἐγκρῠ́ψωμαι	ἐγκρῠ́ψῃ	ἐγκρῠ́ψηται	ἐγκρῠ́ψησθον	ἐγκρῠ́ψησθον	ἐγκρῠψώμεθᾰ	ἐγκρῠ́ψησθε	ἐγκρῠ́ψωνται
	optative	ἐγκρῠψαίμην	ἐγκρῠ́ψαιο	ἐγκρῠ́ψαιτο	ἐγκρῠ́ψαισθον	ἐγκρῠψαίσθην	ἐγκρῠψαίμεθᾰ	ἐγκρῠ́ψαισθε	ἐγκρῠ́ψαιντο
	imperative		ἔγκρῠψαι	ἐγκρῠψᾰ́σθω	ἐγκρῠ́ψᾰσθον	ἐγκρῠψᾰ́σθων		ἐγκρῠ́ψᾰσθε	ἐγκρῠψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐνεκρῠ́φθην	ἐνεκρῠ́φθης	ἐνεκρῠ́φθη	ἐνεκρῠ́φθητον	ἐνεκρῠφθήτην	ἐνεκρῠ́φθημεν	ἐνεκρῠ́φθητε	ἐνεκρῠ́φθησᾰν
	subjunctive	ἐγκρῠφθῶ	ἐγκρῠφθῇς	ἐγκρῠφθῇ	ἐγκρῠφθῆτον	ἐγκρῠφθῆτον	ἐγκρῠφθῶμεν	ἐγκρῠφθῆτε	ἐγκρῠφθῶσῐ(ν)
	optative	ἐγκρῠφθείην	ἐγκρῠφθείης	ἐγκρῠφθείη	ἐγκρῠφθεῖτον, ἐγκρῠφθείητον	ἐγκρῠφθείτην, ἐγκρῠφθειήτην	ἐγκρῠφθεῖμεν, ἐγκρῠφθείημεν	ἐγκρῠφθεῖτε, ἐγκρῠφθείητε	ἐγκρῠφθεῖεν, ἐγκρῠφθείησᾰν
	imperative		ἐγκρύφθητῐ	ἐγκρῠφθήτω	ἐγκρῠ́φθητον	ἐγκρῠφθήτων		ἐγκρῠ́φθητε	ἐγκρῠφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐγκρῠ́ψαι			ἐγκρῠ́ψᾰσθαι		ἐγκρῠφθῆναι
participle	m	ἐγκρῠ́ψᾱς			ἐγκρῠψᾰ́μενος		ἐγκρῠφθείς
	f	ἐγκρῠ́ψᾱσᾰ			ἐγκρῠψᾰμένη		ἐγκρῠφθεῖσᾰ
	n	ἐγκρῠ́ψᾰν			ἐγκρῠψᾰ́μενον		ἐγκρῠφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἐγκέκρυφᾰ, ἐγκέκρῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐγκέκρυφᾰ	ἐγκέκρυφᾰς	ἐγκέκρυφε(ν)	ἐγκεκρύφᾰτον	ἐγκεκρύφᾰτον	ἐγκεκρύφᾰμεν	ἐγκεκρύφᾰτε	ἐγκεκρύφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐγκεκρύφω	ἐγκεκρύφῃς	ἐγκεκρύφῃ	ἐγκεκρύφητον	ἐγκεκρύφητον	ἐγκεκρύφωμεν	ἐγκεκρύφητε	ἐγκεκρύφωσῐ(ν)
	optative	ἐγκεκρύφοιμῐ, ἐγκεκρυφοίην	ἐγκεκρύφοις, ἐγκεκρυφοίης	ἐγκεκρύφοι, ἐγκεκρυφοίη	ἐγκεκρύφοιτον	ἐγκεκρυφοίτην	ἐγκεκρύφοιμεν	ἐγκεκρύφοιτε	ἐγκεκρύφοιεν
	imperative		ἐγκέκρυφε	ἐγκεκρυφέτω	ἐγκεκρύφετον	ἐγκεκρυφέτων		ἐγκεκρύφετε	ἐγκεκρυφόντων
middle/ passive	indicative	ἐγκέκρῠμαι	ἐγκέκρῠσαι	ἐγκέκρῠται	ἐγκέκρῠσθον	ἐγκέκρῠσθον	ἐγκεκρῠ́μεθᾰ	ἐγκέκρῠσθε	ἐγκέκρῠνται
	subjunctive	ἐγκεκρῠμένος ὦ	ἐγκεκρῠμένος ᾖς	ἐγκεκρῠμένος ᾖ	ἐγκεκρῠμένω ἦτον	ἐγκεκρῠμένω ἦτον	ἐγκεκρῠμένοι ὦμεν	ἐγκεκρῠμένοι ἦτε	ἐγκεκρῠμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐγκεκρῠμένος εἴην	ἐγκεκρῠμένος εἴης	ἐγκεκρῠμένος εἴη	ἐγκεκρῠμένω εἴητον/εἶτον	ἐγκεκρῠμένω εἰήτην/εἴτην	ἐγκεκρῠμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐγκεκρῠμένοι εἴητε/εἶτε	ἐγκεκρῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐγκέκρῠσο	ἐγκεκρῠ́σθω	ἐγκέκρῠσθον	ἐγκεκρῠ́σθων		ἐγκέκρῠσθε	ἐγκεκρῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐγκεκρυφέναι				ἐγκεκρῠ́σθαι
participle	m	ἐγκεκρυφώς				ἐγκεκρῠμένος
	f	ἐγκεκρυφυῖᾰ				ἐγκεκρῠμένη
	n	ἐγκεκρυφός				ἐγκεκρῠμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐνεκεκρύφειν, ἐγκεκρῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνεκεκρύφειν, ἐνεκεκρύφη	ἐνεκεκρύφεις, ἐνεκεκρύφης	ἐνεκεκρύφει(ν)	ἐνεκεκρύφετον	ἐνεκεκρυφέτην	ἐνεκεκρύφεμεν	ἐνεκεκρύφετε	ἐνεκεκρύφεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐγκεκρῠ́μην	ἐγκέκρῠσο	ἐγκέκρῠτο	ἐγκέκρῠσθον	ἐγκεκρῠ́σθην	ἐγκεκρῠ́μεθᾰ	ἐγκέκρῠσθε	ἐγκέκρῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future perfect: ἐγκεκρύφομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐγκεκρύφομαι	ἐγκεκρύφῃ, ἐγκεκρύφει	ἐγκεκρύφεται	ἐγκεκρύφεσθον	ἐγκεκρύφεσθον	ἐγκεκρυφόμεθᾰ	ἐγκεκρύφεσθε	ἐγκεκρύφονται
middle/ passive	optative	ἐγκεκρυφοίμην	ἐγκεκρύφοιο	ἐγκεκρύφοιτο	ἐγκεκρύφοισθον	ἐγκεκρυφοίσθην	ἐγκεκρυφοίμεθᾰ	ἐγκεκρύφοισθε	ἐγκεκρύφοιντο
						middle/passive
infinitive						ἐγκεκρύφεσθαι
participle	m					ἐγκεκρυφόμενος
	f					ἐγκεκρυφομένη
	n					ἐγκεκρυφόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.