Ἀχερούσιος

Ancient Greek

Etymology

From Ἀχέρων (Akhérōn) +‎ -ιος (-ios)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.kʰe.rǔː.si.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.kʰeˈru.si.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.çeˈru.si.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.çeˈru.si.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.çeˈru.si.os/

Adjective

Ἀχερούσῐος • (Akheroúsios) m (feminine Ἀχερουσίᾱ, neuter Ἀχερούσῐον); first/second declension

Acherontic (pertaining to Acheron)

Declension

First and second declension of Ἀχερούσῐος; Ἀχερουσῐ́ᾱ; Ἀχερούσῐον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	Ἀχερούσῐος Akheroúsios	Ἀχερουσῐ́ᾱ Akherousíā	Ἀχερούσῐον Akheroúsion	Ἀχερουσῐ́ω Akherousíō	Ἀχερουσῐ́ᾱ Akherousíā	Ἀχερουσῐ́ω Akherousíō	Ἀχερούσῐοι Akheroúsioi	Ἀχερούσῐαι Akheroúsiai	Ἀχερούσῐᾰ Akheroúsia
Genitive	Ἀχερουσῐ́ου Akherousíou	Ἀχερουσῐ́ᾱς Akherousíās	Ἀχερουσῐ́ου Akherousíou	Ἀχερουσῐ́οιν Akherousíoin	Ἀχερουσῐ́αιν Akherousíain	Ἀχερουσῐ́οιν Akherousíoin	Ἀχερουσῐ́ων Akherousíōn	Ἀχερουσῐ́ων Akherousíōn	Ἀχερουσῐ́ων Akherousíōn
Dative	Ἀχερουσῐ́ῳ Akherousíōi	Ἀχερουσῐ́ᾳ Akherousíāi	Ἀχερουσῐ́ῳ Akherousíōi	Ἀχερουσῐ́οιν Akherousíoin	Ἀχερουσῐ́αιν Akherousíain	Ἀχερουσῐ́οιν Akherousíoin	Ἀχερουσῐ́οις Akherousíois	Ἀχερουσῐ́αις Akherousíais	Ἀχερουσῐ́οις Akherousíois
Accusative	Ἀχερούσῐον Akheroúsion	Ἀχερουσῐ́ᾱν Akherousíān	Ἀχερούσῐον Akheroúsion	Ἀχερουσῐ́ω Akherousíō	Ἀχερουσῐ́ᾱ Akherousíā	Ἀχερουσῐ́ω Akherousíō	Ἀχερουσῐ́ους Akherousíous	Ἀχερουσῐ́ᾱς Akherousíās	Ἀχερούσῐᾰ Akheroúsia
Vocative	Ἀχερούσῐε Akheroúsie	Ἀχερουσῐ́ᾱ Akherousíā	Ἀχερούσῐον Akheroúsion	Ἀχερουσῐ́ω Akherousíō	Ἀχερουσῐ́ᾱ Akherousíā	Ἀχερουσῐ́ω Akherousíō	Ἀχερούσῐοι Akheroúsioi	Ἀχερούσῐαι Akheroúsiai	Ἀχερούσῐᾰ Akheroúsia
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ Latin: Acherūsius