ἀσελγής

See also: ασελγής

Ancient Greek

Etymology

Unclear; Beekes compares this word with the Hesychian gloss ἀσάλγαν (asálgan, “insolence, indifference”), suggesting a possible Pre-Greek origin, but not without hesitation.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.sel.ɡɛ̌ːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.selˈɡe̝s/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.selˈʝis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.selˈʝis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.selˈʝis/

Adjective

ἀσελγής • (aselgḗs) m or f (neuter ἀσελγές); third declension

licentious, wanton, brutal, outrageous
lascivious, lewd, lustful
Synonyms: μάργος (márgos), ὑβριστικός (hubristikós)

Declension

Third declension of ἀ̆σελγής; ἀ̆σελγές (contracted, Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ἀ̆σελγής aselgḗs	ἀ̆σελγές aselgés	ἀ̆σελγεῖ aselgeî	ἀ̆σελγεῖ aselgeî	ἀ̆σελγεῖς aselgeîs	ἀ̆σελγῆ aselgê
Genitive	ἀ̆σελγοῦς aselgoûs	ἀ̆σελγοῦς aselgoûs	ἀ̆σελγοῖν aselgoîn	ἀ̆σελγοῖν aselgoîn	ἀ̆σελγῶν aselgôn	ἀ̆σελγῶν aselgôn
Dative	ἀ̆σελγεῖ aselgeî	ἀ̆σελγεῖ aselgeî	ἀ̆σελγοῖν aselgoîn	ἀ̆σελγοῖν aselgoîn	ἀ̆σελγέσῐ / ἀ̆σελγέσῐν aselgési(n)	ἀ̆σελγέσῐ / ἀ̆σελγέσῐν aselgési(n)
Accusative	ἀ̆σελγῆ aselgê	ἀ̆σελγές aselgés	ἀ̆σελγεῖ aselgeî	ἀ̆σελγεῖ aselgeî	ἀ̆σελγεῖς aselgeîs	ἀ̆σελγῆ aselgê
Vocative	ἀ̆σελγές aselgés	ἀ̆σελγές aselgés	ἀ̆σελγεῖ aselgeî	ἀ̆σελγεῖ aselgeî	ἀ̆σελγεῖς aselgeîs	ἀ̆σελγῆ aselgê
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ἀ̆σελγῶς aselgôs		ἀ̆σελγέστερος aselgésteros		ἀ̆σελγέστᾰτος aselgéstatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

ἀσελγαίνω (aselgaínō)
ἀσέλγεια (asélgeia)
ἀσέλγημα (asélgēma)
ἀσελγόκερως (aselgókerōs)
ἀσελγομανέω (aselgomanéō)
ἀσελγοποιός (aselgopoiós)

Descendants

→ Greek: ασελγής (aselgís)