ἀποκρίνω

Ancient Greek

Etymology

From ἀπό (apó, “from, away from”) + κρίνω (krínō, “to separate, distinguish, judge”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.krǐː.nɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.poˈkri.no/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.poˈkri.no/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.poˈkri.no/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.poˈkri.no/

Verb

ἀποκρῑ́νω • (apokrī́nō)

to separate, set apart
- 5th century BC, Pherecrates, Deserters 1
- 175 CE – 235 CE, Claudius Aelianus, Various History 12.8
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, The Statesman 302C
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 5.12
- 680 BCE – 645 BCE, Archilochus, Collected Works 82
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.60
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.36
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.3
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.72
- 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, Prognostics 45
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 6.3.3
- 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, On Ancient Medicine 13
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.49
1. to distinguish
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.194
  - 380 BCE, Plato, The Republic 407C
to choose
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.130, (compare Plato, Laws 946A)
- 429 BCE, Sophocles, Oedipus the King 640
to reject on inquiry
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 751D
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 936A
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Politics 5.12.2
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 966D
(in middle voice) to answer, give answer, reply
- 405 BCE, Euripides, The Bacchae 1272
- 407 BCE, Euripides, Iphigenia in Aulis 1354
- 423 BCE, Aristophanes, The Clouds 1245
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 5.42
- 390 BCE, Plato, Hippias Major 287A
- 422 BCE, Aristophanes, The Wasps 964
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.90
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 3.61, (compare Plato, Crito 49A)
- 388 BCE, Aristophanes, Plutus 17
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 8.71
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 658C
- 380 BCE, Plato, Gorgias 453D, (compare Plato, Meno ,
  380 BCE, Plato, Euthydemus
  )
1. to answer charges, defend oneself
  - 446 BCE – 386 BCE, Aristophanes, The Acharnians 632
  - 480 BCE – 411 BCE, Antiphon of Rhamnus, Collected Works 143.30, (compare 119.32)
2. to meet events, circumstances
  - 108 CE, Arrian, Discourses of Epictetus 2.16.2
3. (passive voice) to be given as an answer (+ dative of agent)
  - 366 BCE – 348 BCE, Plato, Theaetetus 187B:
    κινδυνεύει δὲ ἡ ἀληθὴς δόξα ἐπιστήμη εἶναι, καί μοι τοῦτο ἀποκεκρίσθω.
    kinduneúei dè hē alēthḕs dóxa epistḗmē eînai, kaí moi toûto apokekrísthō.
    But I venture to assert that knowledge is true opinion, and let that be my answer.

Inflection

Present: ᾰ̓ποκρῑ́νω, ᾰ̓ποκρῑ́νομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓ποκρῑ́νω	ᾰ̓ποκρῑ́νεις	ᾰ̓ποκρῑ́νει	ᾰ̓ποκρῑ́νετον	ᾰ̓ποκρῑ́νετον	ᾰ̓ποκρῑ́νομεν	ᾰ̓ποκρῑ́νετε	ᾰ̓ποκρῑ́νουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓ποκρῑ́νω	ᾰ̓ποκρῑ́νῃς	ᾰ̓ποκρῑ́νῃ	ᾰ̓ποκρῑ́νητον	ᾰ̓ποκρῑ́νητον	ᾰ̓ποκρῑ́νωμεν	ᾰ̓ποκρῑ́νητε	ᾰ̓ποκρῑ́νωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ποκρῑ́νοιμῐ	ᾰ̓ποκρῑ́νοις	ᾰ̓ποκρῑ́νοι	ᾰ̓ποκρῑ́νοιτον	ᾰ̓ποκρῑνοίτην	ᾰ̓ποκρῑ́νοιμεν	ᾰ̓ποκρῑ́νοιτε	ᾰ̓ποκρῑ́νοιεν
	imperative		ᾰ̓πόκρῑνε	ᾰ̓ποκρῑνέτω	ᾰ̓ποκρῑ́νετον	ᾰ̓ποκρῑνέτων		ᾰ̓ποκρῑ́νετε	ᾰ̓ποκρῑνόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓ποκρῑ́νομαι	ᾰ̓ποκρῑ́νῃ, ᾰ̓ποκρῑ́νει	ᾰ̓ποκρῑ́νεται	ᾰ̓ποκρῑ́νεσθον	ᾰ̓ποκρῑ́νεσθον	ᾰ̓ποκρῑνόμεθᾰ	ᾰ̓ποκρῑ́νεσθε	ᾰ̓ποκρῑ́νονται
	subjunctive	ᾰ̓ποκρῑ́νωμαι	ᾰ̓ποκρῑ́νῃ	ᾰ̓ποκρῑ́νηται	ᾰ̓ποκρῑ́νησθον	ᾰ̓ποκρῑ́νησθον	ᾰ̓ποκρῑνώμεθᾰ	ᾰ̓ποκρῑ́νησθε	ᾰ̓ποκρῑ́νωνται
	optative	ᾰ̓ποκρῑνοίμην	ᾰ̓ποκρῑ́νοιο	ᾰ̓ποκρῑ́νοιτο	ᾰ̓ποκρῑ́νοισθον	ᾰ̓ποκρῑνοίσθην	ᾰ̓ποκρῑνοίμεθᾰ	ᾰ̓ποκρῑ́νοισθε	ᾰ̓ποκρῑ́νοιντο
	imperative		ᾰ̓ποκρῑ́νου	ᾰ̓ποκρῑνέσθω	ᾰ̓ποκρῑ́νεσθον	ᾰ̓ποκρῑνέσθων		ᾰ̓ποκρῑ́νεσθε	ᾰ̓ποκρῑνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓ποκρῑ́νειν				ᾰ̓ποκρῑ́νεσθαι
participle	m	ᾰ̓ποκρῑ́νων				ᾰ̓ποκρῑνόμενος
	f	ᾰ̓ποκρῑ́νουσᾰ				ᾰ̓ποκρῑνομένη
	n	ᾰ̓ποκρῖνον				ᾰ̓ποκρῑνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ᾰ̓πέκρῑνον, ᾰ̓πεκρῑνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓πέκρῑνον	ᾰ̓πέκρῑνες	ᾰ̓πέκρῑνε(ν)	ᾰ̓πεκρῑ́νετον	ᾰ̓πεκρῑνέτην	ᾰ̓πεκρῑ́νομεν	ᾰ̓πεκρῑ́νετε	ᾰ̓πέκρῑνον
middle/ passive	indicative	ᾰ̓πεκρῑνόμην	ᾰ̓πεκρῑ́νου	ᾰ̓πεκρῑ́νετο	ᾰ̓πεκρῑ́νεσθον	ᾰ̓πεκρῑνέσθην	ᾰ̓πεκρῑνόμεθᾰ	ᾰ̓πεκρῑ́νεσθε	ᾰ̓πεκρῑ́νοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ᾰ̓ποκρῐνέω, ᾰ̓ποκρῐνέομαι, ᾰ̓ποκρῐθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓ποκρῐνέω	ᾰ̓ποκρῐνέεις	ᾰ̓ποκρῐνέει	ᾰ̓ποκρῐνέετον	ᾰ̓ποκρῐνέετον	ᾰ̓ποκρῐνέομεν	ᾰ̓ποκρῐνέετε	ᾰ̓ποκρῐνέουσῐ(ν)
active	optative	ᾰ̓ποκρῐνέοιμῐ	ᾰ̓ποκρῐνέοις	ᾰ̓ποκρῐνέοι	ᾰ̓ποκρῐνέοιτον	ᾰ̓ποκρῐνεοίτην	ᾰ̓ποκρῐνέοιμεν	ᾰ̓ποκρῐνέοιτε	ᾰ̓ποκρῐνέοιεν
middle	indicative	ᾰ̓ποκρῐνέομαι	ᾰ̓ποκρῐνέῃ, ᾰ̓ποκρῐνέει	ᾰ̓ποκρῐνέεται	ᾰ̓ποκρῐνέεσθον	ᾰ̓ποκρῐνέεσθον	ᾰ̓ποκρῐνεόμεθᾰ	ᾰ̓ποκρῐνέεσθε	ᾰ̓ποκρῐνέονται
middle	optative	ᾰ̓ποκρῐνεοίμην	ᾰ̓ποκρῐνέοιο	ᾰ̓ποκρῐνέοιτο	ᾰ̓ποκρῐνέοισθον	ᾰ̓ποκρῐνεοίσθην	ᾰ̓ποκρῐνεοίμεθᾰ	ᾰ̓ποκρῐνέοισθε	ᾰ̓ποκρῐνέοιντο
passive	indicative	ᾰ̓ποκρῐθήσομαι	ᾰ̓ποκρῐθήσῃ	ᾰ̓ποκρῐθήσεται	ᾰ̓ποκρῐθήσεσθον	ᾰ̓ποκρῐθήσεσθον	ᾰ̓ποκρῐθησόμεθᾰ	ᾰ̓ποκρῐθήσεσθε	ᾰ̓ποκρῐθήσονται
passive	optative	ᾰ̓ποκρῐθησοίμην	ᾰ̓ποκρῐθήσοιο	ᾰ̓ποκρῐθήσοιτο	ᾰ̓ποκρῐθήσοισθον	ᾰ̓ποκρῐθησοίσθην	ᾰ̓ποκρῐθησοίμεθᾰ	ᾰ̓ποκρῐθήσοισθε	ᾰ̓ποκρῐθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓ποκρῐνέειν			ᾰ̓ποκρῐνέεσθαι		ᾰ̓ποκρῐθήσεσθαι
participle	m	ᾰ̓ποκρῐνέων			ᾰ̓ποκρῐνεόμενος		ᾰ̓ποκρῐθησόμενος
	f	ᾰ̓ποκρῐνέουσᾰ			ᾰ̓ποκρῐνεομένη		ᾰ̓ποκρῐθησομένη
	n	ᾰ̓ποκρῐνέον			ᾰ̓ποκρῐνεόμενον		ᾰ̓ποκρῐθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ᾰ̓ποκρῐνῶ, ᾰ̓ποκρῐνοῦμαι, ᾰ̓ποκρῐθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓ποκρῐνῶ	ᾰ̓ποκρῐνεῖς	ᾰ̓ποκρῐνεῖ	ᾰ̓ποκρῐνεῖτον	ᾰ̓ποκρῐνεῖτον	ᾰ̓ποκρῐνοῦμεν	ᾰ̓ποκρῐνεῖτε	ᾰ̓ποκρῐνοῦσῐ(ν)
active	optative	ᾰ̓ποκρῐνοίην, ᾰ̓ποκρῐνοῖμῐ	ᾰ̓ποκρῐνοίης, ᾰ̓ποκρῐνοῖς	ᾰ̓ποκρῐνοίη, ᾰ̓ποκρῐνοῖ	ᾰ̓ποκρῐνοῖτον, ᾰ̓ποκρῐνοίητον	ᾰ̓ποκρῐνοίτην, ᾰ̓ποκρῐνοιήτην	ᾰ̓ποκρῐνοῖμεν, ᾰ̓ποκρῐνοίημεν	ᾰ̓ποκρῐνοῖτε, ᾰ̓ποκρῐνοίητε	ᾰ̓ποκρῐνοῖεν, ᾰ̓ποκρῐνοίησᾰν
middle	indicative	ᾰ̓ποκρῐνοῦμαι	ᾰ̓ποκρῐνῇ	ᾰ̓ποκρῐνεῖται	ᾰ̓ποκρῐνεῖσθον	ᾰ̓ποκρῐνεῖσθον	ᾰ̓ποκρῐνούμεθᾰ	ᾰ̓ποκρῐνεῖσθε	ᾰ̓ποκρῐνοῦνται
middle	optative	ᾰ̓ποκρῐνοίμην	ᾰ̓ποκρῐνοῖο	ᾰ̓ποκρῐνοῖτο	ᾰ̓ποκρῐνοῖσθον	ᾰ̓ποκρῐνοίσθην	ᾰ̓ποκρῐνοίμεθᾰ	ᾰ̓ποκρῐνοῖσθε	ᾰ̓ποκρῐνοῖντο
passive	indicative	ᾰ̓ποκρῐθήσομαι	ᾰ̓ποκρῐθήσῃ	ᾰ̓ποκρῐθήσεται	ᾰ̓ποκρῐθήσεσθον	ᾰ̓ποκρῐθήσεσθον	ᾰ̓ποκρῐθησόμεθᾰ	ᾰ̓ποκρῐθήσεσθε	ᾰ̓ποκρῐθήσονται
passive	optative	ᾰ̓ποκρῐθησοίμην	ᾰ̓ποκρῐθήσοιο	ᾰ̓ποκρῐθήσοιτο	ᾰ̓ποκρῐθήσοισθον	ᾰ̓ποκρῐθησοίσθην	ᾰ̓ποκρῐθησοίμεθᾰ	ᾰ̓ποκρῐθήσοισθε	ᾰ̓ποκρῐθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓ποκρῐνεῖν			ᾰ̓ποκρῐνεῖσθαι		ᾰ̓ποκρῐθήσεσθαι
participle	m	ᾰ̓ποκρῐνῶν			ᾰ̓ποκρῐνούμενος		ᾰ̓ποκρῐθησόμενος
	f	ᾰ̓ποκρῐνοῦσᾰ			ᾰ̓ποκρῐνουμένη		ᾰ̓ποκρῐθησομένη
	n	ᾰ̓ποκρῐνοῦν			ᾰ̓ποκρῐνούμενον		ᾰ̓ποκρῐθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ᾰ̓πέκρῑνᾰ, ᾰ̓πεκρῑνᾰ́μην, ᾰ̓πεκρῐ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓πέκρῑνᾰ	ᾰ̓πέκρῑνᾰς	ᾰ̓πέκρῑνε(ν)	ᾰ̓πεκρῑ́νᾰτον	ᾰ̓πεκρῑνᾰ́την	ᾰ̓πεκρῑ́νᾰμεν	ᾰ̓πεκρῑ́νᾰτε	ᾰ̓πέκρῑνᾰν
	subjunctive	ᾰ̓ποκρῑ́νω	ᾰ̓ποκρῑ́νῃς	ᾰ̓ποκρῑ́νῃ	ᾰ̓ποκρῑ́νητον	ᾰ̓ποκρῑ́νητον	ᾰ̓ποκρῑ́νωμεν	ᾰ̓ποκρῑ́νητε	ᾰ̓ποκρῑ́νωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ποκρῑ́ναιμῐ	ᾰ̓ποκρῑ́νειᾰς, ᾰ̓ποκρῑ́ναις	ᾰ̓ποκρῑ́νειε(ν), ᾰ̓ποκρῑ́ναι	ᾰ̓ποκρῑ́ναιτον	ᾰ̓ποκρῑναίτην	ᾰ̓ποκρῑ́ναιμεν	ᾰ̓ποκρῑ́ναιτε	ᾰ̓ποκρῑ́νειᾰν, ᾰ̓ποκρῑ́ναιεν
	imperative		ᾰ̓πόκρῑνον	ᾰ̓ποκρῑνᾰ́τω	ᾰ̓ποκρῑ́νᾰτον	ᾰ̓ποκρῑνᾰ́των		ᾰ̓ποκρῑ́νᾰτε	ᾰ̓ποκρῑνᾰ́ντων
middle	indicative	ᾰ̓πεκρῑνᾰ́μην	ᾰ̓πεκρῑ́νω	ᾰ̓πεκρῑ́νᾰτο	ᾰ̓πεκρῑ́νᾰσθον	ᾰ̓πεκρῑνᾰ́σθην	ᾰ̓πεκρῑνᾰ́μεθᾰ	ᾰ̓πεκρῑ́νᾰσθε	ᾰ̓πεκρῑ́νᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓ποκρῑ́νωμαι	ᾰ̓ποκρῑ́νῃ	ᾰ̓ποκρῑ́νηται	ᾰ̓ποκρῑ́νησθον	ᾰ̓ποκρῑ́νησθον	ᾰ̓ποκρῑνώμεθᾰ	ᾰ̓ποκρῑ́νησθε	ᾰ̓ποκρῑ́νωνται
	optative	ᾰ̓ποκρῑναίμην	ᾰ̓ποκρῑ́ναιο	ᾰ̓ποκρῑ́ναιτο	ᾰ̓ποκρῑ́ναισθον	ᾰ̓ποκρῑναίσθην	ᾰ̓ποκρῑναίμεθᾰ	ᾰ̓ποκρῑ́ναισθε	ᾰ̓ποκρῑ́ναιντο
	imperative		ᾰ̓πόκρῑναι	ᾰ̓ποκρῑνᾰ́σθω	ᾰ̓ποκρῑ́νᾰσθον	ᾰ̓ποκρῑνᾰ́σθων		ᾰ̓ποκρῑ́νᾰσθε	ᾰ̓ποκρῑνᾰ́σθων
passive	indicative	ᾰ̓πεκρῐ́θην	ᾰ̓πεκρῐ́θης	ᾰ̓πεκρῐ́θη	ᾰ̓πεκρῐ́θητον	ᾰ̓πεκρῐθήτην	ᾰ̓πεκρῐ́θημεν	ᾰ̓πεκρῐ́θητε	ᾰ̓πεκρῐ́θησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓ποκρῐθῶ	ᾰ̓ποκρῐθῇς	ᾰ̓ποκρῐθῇ	ᾰ̓ποκρῐθῆτον	ᾰ̓ποκρῐθῆτον	ᾰ̓ποκρῐθῶμεν	ᾰ̓ποκρῐθῆτε	ᾰ̓ποκρῐθῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ποκρῐθείην	ᾰ̓ποκρῐθείης	ᾰ̓ποκρῐθείη	ᾰ̓ποκρῐθεῖτον, ᾰ̓ποκρῐθείητον	ᾰ̓ποκρῐθείτην, ᾰ̓ποκρῐθειήτην	ᾰ̓ποκρῐθεῖμεν, ᾰ̓ποκρῐθείημεν	ᾰ̓ποκρῐθεῖτε, ᾰ̓ποκρῐθείητε	ᾰ̓ποκρῐθεῖεν, ᾰ̓ποκρῐθείησᾰν
	imperative		ᾰ̓ποκρῐ́θητῐ	ᾰ̓ποκρῐθήτω	ᾰ̓ποκρῐ́θητον	ᾰ̓ποκρῐθήτων		ᾰ̓ποκρῐ́θητε	ᾰ̓ποκρῐθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓ποκρῖναι			ᾰ̓ποκρῑ́νᾰσθαι		ᾰ̓ποκρῐθῆναι
participle	m	ᾰ̓ποκρῑ́νᾱς			ᾰ̓ποκρῑνᾰ́μενος		ᾰ̓ποκρῐθείς
	f	ᾰ̓ποκρῑ́νᾱσᾰ			ᾰ̓ποκρῑνᾰμένη		ᾰ̓ποκρῐθεῖσᾰ
	n	ᾰ̓ποκρῖνᾰν			ᾰ̓ποκρῑνᾰ́μενον		ᾰ̓ποκρῐθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ᾰ̓ποκέκρῐμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ᾰ̓ποκέκρῐμαι	ᾰ̓ποκέκρῐσαι	ᾰ̓ποκέκρῐται	ᾰ̓ποκέκρῐσθον	ᾰ̓ποκέκρῐσθον	ᾰ̓ποκεκρῐ́μεθᾰ	ᾰ̓ποκέκρῐσθε	ᾰ̓ποκέκρῐνται
	subjunctive	ᾰ̓ποκεκρῐμένος ὦ	ᾰ̓ποκεκρῐμένος ᾖς	ᾰ̓ποκεκρῐμένος ᾖ	ᾰ̓ποκεκρῐμένω ἦτον	ᾰ̓ποκεκρῐμένω ἦτον	ᾰ̓ποκεκρῐμένοι ὦμεν	ᾰ̓ποκεκρῐμένοι ἦτε	ᾰ̓ποκεκρῐμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓ποκεκρῐμένος εἴην	ᾰ̓ποκεκρῐμένος εἴης	ᾰ̓ποκεκρῐμένος εἴη	ᾰ̓ποκεκρῐμένω εἴητον/εἶτον	ᾰ̓ποκεκρῐμένω εἰήτην/εἴτην	ᾰ̓ποκεκρῐμένοι εἴημεν/εἶμεν	ᾰ̓ποκεκρῐμένοι εἴητε/εἶτε	ᾰ̓ποκεκρῐμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ᾰ̓ποκέκρῐσο	ᾰ̓ποκεκρῐ́σθω	ᾰ̓ποκέκρῐσθον	ᾰ̓ποκεκρῐ́σθων		ᾰ̓ποκέκρῐσθε	ᾰ̓ποκεκρῐ́σθων
						middle/passive
infinitive						ᾰ̓ποκεκρῐ́σθαι
participle	m					ᾰ̓ποκεκρῐμένος
	f					ᾰ̓ποκεκρῐμένη
	n					ᾰ̓ποκεκρῐμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

“ἀποκρίνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“ἀποκρίνω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
“ἀποκρίνω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
ἀποκρίνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
ἀποκρίνω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
ἀποκρίνω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.