ἀπαγγέλλω

Ancient Greek

Etymology

From ᾰ̓πο- (apo-, “from”) +‎ ἀγγέλλω (angéllō, “to announce, report”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.paŋ.ɡél.lɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.paŋˈɡel.lo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.paɲˈɟel.lo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.paɲˈɟel.lo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.paɲˈɟe.lo/

Verb

ᾰ̓παγγέλλω • (apangéllō)

(of a messenger, transitive, ditransitive) to bring tidings, report, announce [+accusative = something], [+dative = to someone]
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 9.626–627:
  ἀπαγγεῖλαι δὲ τάχιστα / χρὴ μῦθον Δαναοῖσι
  apangeîlai dè tákhista / khrḕ mûthon Danaoîsi
  it is best to quickly bring the story to the Danaans
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.25
- 458 BCE, Aeschylus, The Libation Bearers 266
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 6.3.22
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 2.4.4
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 6.2.25
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 2.3.4
- 386 BCE – 367 BCE, Plato, Meno 71C
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.122
- 413 BCE, Euripides, Iphigenia in Tauris 641
- 425 BCE, Euripides, Andromache 1241
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.127
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 2.3.5
- 445 BCE – 380 BCE, Lysias, For the Soldier 6
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 9.95
- 361 BCE, Demosthenes, Against Midias 25
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.121.5
1. (of a speaker or writer, transitive) to report, relate, narrate
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.210:
    […] εἰ δέ τις τοι ὄψις ἀπαγγέλλει παῖδα τὸν ἐμὸν νεώτερα βουλεύειν περὶ σέο, ἐγώ τοι παραδίδωμι χρᾶσθαι αὐτῷ τοῦτο ὅ τι σὺ βούλεαι.
    […] ei dé tis toi ópsis apangéllei paîda tòn emòn neṓtera bouleúein perì séo, egṓ toi paradídōmi khrâsthai autôi toûto hó ti sù boúleai.
    But if someone is telling you that my own younger son has been plotting against you, I give him over to you to treat him as you wish.
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Rhetoric 3.16.10
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Poetics 3.1
  - 361 BCE, Demosthenes, Against Midias 72
  - 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, Collected Works 84G
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Fabius Maximus 16
2. (transitive) to recite, declaim
(transitive) to explain, interpret
- 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Genesis 41.8
- 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Judges 14.12

Inflection

Present: ᾰ̓πᾰγγέλλω, ᾰ̓πᾰγγέλλομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓πᾰγγέλλω	ᾰ̓πᾰγγέλλεις	ᾰ̓πᾰγγέλλει	ᾰ̓πᾰγγέλλετον	ᾰ̓πᾰγγέλλετον	ᾰ̓πᾰγγέλλομεν	ᾰ̓πᾰγγέλλετε	ᾰ̓πᾰγγέλλουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓πᾰγγέλλω	ᾰ̓πᾰγγέλλῃς	ᾰ̓πᾰγγέλλῃ	ᾰ̓πᾰγγέλλητον	ᾰ̓πᾰγγέλλητον	ᾰ̓πᾰγγέλλωμεν	ᾰ̓πᾰγγέλλητε	ᾰ̓πᾰγγέλλωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓πᾰγγέλλοιμῐ	ᾰ̓πᾰγγέλλοις	ᾰ̓πᾰγγέλλοι	ᾰ̓πᾰγγέλλοιτον	ᾰ̓πᾰγγελλοίτην	ᾰ̓πᾰγγέλλοιμεν	ᾰ̓πᾰγγέλλοιτε	ᾰ̓πᾰγγέλλοιεν
	imperative		ᾰ̓πᾰ́γγελλε	ᾰ̓πᾰγγελλέτω	ᾰ̓πᾰγγέλλετον	ᾰ̓πᾰγγελλέτων		ᾰ̓πᾰγγέλλετε	ᾰ̓πᾰγγελλόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓πᾰγγέλλομαι	ᾰ̓πᾰγγέλλῃ, ᾰ̓πᾰγγέλλει	ᾰ̓πᾰγγέλλεται	ᾰ̓πᾰγγέλλεσθον	ᾰ̓πᾰγγέλλεσθον	ᾰ̓πᾰγγελλόμεθᾰ	ᾰ̓πᾰγγέλλεσθε	ᾰ̓πᾰγγέλλονται
	subjunctive	ᾰ̓πᾰγγέλλωμαι	ᾰ̓πᾰγγέλλῃ	ᾰ̓πᾰγγέλληται	ᾰ̓πᾰγγέλλησθον	ᾰ̓πᾰγγέλλησθον	ᾰ̓πᾰγγελλώμεθᾰ	ᾰ̓πᾰγγέλλησθε	ᾰ̓πᾰγγέλλωνται
	optative	ᾰ̓πᾰγγελλοίμην	ᾰ̓πᾰγγέλλοιο	ᾰ̓πᾰγγέλλοιτο	ᾰ̓πᾰγγέλλοισθον	ᾰ̓πᾰγγελλοίσθην	ᾰ̓πᾰγγελλοίμεθᾰ	ᾰ̓πᾰγγέλλοισθε	ᾰ̓πᾰγγέλλοιντο
	imperative		ᾰ̓πᾰγγέλλου	ᾰ̓πᾰγγελλέσθω	ᾰ̓πᾰγγέλλεσθον	ᾰ̓πᾰγγελλέσθων		ᾰ̓πᾰγγέλλεσθε	ᾰ̓πᾰγγελλέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓πᾰγγέλλειν				ᾰ̓πᾰγγέλλεσθαι
participle	m	ᾰ̓πᾰγγέλλων				ᾰ̓πᾰγγελλόμενος
	f	ᾰ̓πᾰγγέλλουσᾰ				ᾰ̓πᾰγγελλομένη
	n	ᾰ̓πᾰγγέλλον				ᾰ̓πᾰγγελλόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ᾰ̓πήγγελλον, ᾰ̓πηγγελλόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓πήγγελλον	ᾰ̓πήγγελλες	ᾰ̓πήγγελλε(ν)	ᾰ̓πηγγέλλετον	ᾰ̓πηγγελλέτην	ᾰ̓πηγγέλλομεν	ᾰ̓πηγγέλλετε	ᾰ̓πήγγελλον
middle/ passive	indicative	ᾰ̓πηγγελλόμην	ᾰ̓πηγγέλλου	ᾰ̓πηγγέλλετο	ᾰ̓πηγγέλλεσθον	ᾰ̓πηγγελλέσθην	ᾰ̓πηγγελλόμεθᾰ	ᾰ̓πηγγέλλεσθε	ᾰ̓πηγγέλλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ᾰ̓πᾰγγελέω, ᾰ̓πᾰγγελέομαι, ᾰ̓πᾰγγελθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓πᾰγγελέω	ᾰ̓πᾰγγελέεις	ᾰ̓πᾰγγελέει	ᾰ̓πᾰγγελέετον	ᾰ̓πᾰγγελέετον	ᾰ̓πᾰγγελέομεν	ᾰ̓πᾰγγελέετε	ᾰ̓πᾰγγελέουσῐ(ν)
active	optative	ᾰ̓πᾰγγελέοιμῐ	ᾰ̓πᾰγγελέοις	ᾰ̓πᾰγγελέοι	ᾰ̓πᾰγγελέοιτον	ᾰ̓πᾰγγελεοίτην	ᾰ̓πᾰγγελέοιμεν	ᾰ̓πᾰγγελέοιτε	ᾰ̓πᾰγγελέοιεν
middle	indicative	ᾰ̓πᾰγγελέομαι	ᾰ̓πᾰγγελέῃ, ᾰ̓πᾰγγελέει	ᾰ̓πᾰγγελέεται	ᾰ̓πᾰγγελέεσθον	ᾰ̓πᾰγγελέεσθον	ᾰ̓πᾰγγελεόμεθᾰ	ᾰ̓πᾰγγελέεσθε	ᾰ̓πᾰγγελέονται
middle	optative	ᾰ̓πᾰγγελεοίμην	ᾰ̓πᾰγγελέοιο	ᾰ̓πᾰγγελέοιτο	ᾰ̓πᾰγγελέοισθον	ᾰ̓πᾰγγελεοίσθην	ᾰ̓πᾰγγελεοίμεθᾰ	ᾰ̓πᾰγγελέοισθε	ᾰ̓πᾰγγελέοιντο
passive	indicative	ᾰ̓πᾰγγελθήσομαι	ᾰ̓πᾰγγελθήσῃ	ᾰ̓πᾰγγελθήσεται	ᾰ̓πᾰγγελθήσεσθον	ᾰ̓πᾰγγελθήσεσθον	ᾰ̓πᾰγγελθησόμεθᾰ	ᾰ̓πᾰγγελθήσεσθε	ᾰ̓πᾰγγελθήσονται
passive	optative	ᾰ̓πᾰγγελθησοίμην	ᾰ̓πᾰγγελθήσοιο	ᾰ̓πᾰγγελθήσοιτο	ᾰ̓πᾰγγελθήσοισθον	ᾰ̓πᾰγγελθησοίσθην	ᾰ̓πᾰγγελθησοίμεθᾰ	ᾰ̓πᾰγγελθήσοισθε	ᾰ̓πᾰγγελθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓πᾰγγελέειν			ᾰ̓πᾰγγελέεσθαι		ᾰ̓πᾰγγελθήσεσθαι
participle	m	ᾰ̓πᾰγγελέων			ᾰ̓πᾰγγελεόμενος		ᾰ̓πᾰγγελθησόμενος
	f	ᾰ̓πᾰγγελέουσᾰ			ᾰ̓πᾰγγελεομένη		ᾰ̓πᾰγγελθησομένη
	n	ᾰ̓πᾰγγελέον			ᾰ̓πᾰγγελεόμενον		ᾰ̓πᾰγγελθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ᾰ̓πᾰγγελῶ, ᾰ̓πᾰγγελοῦμαι, ᾰ̓πᾰγγελθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓πᾰγγελῶ	ᾰ̓πᾰγγελεῖς	ᾰ̓πᾰγγελεῖ	ᾰ̓πᾰγγελεῖτον	ᾰ̓πᾰγγελεῖτον	ᾰ̓πᾰγγελοῦμεν	ᾰ̓πᾰγγελεῖτε	ᾰ̓πᾰγγελοῦσῐ(ν)
active	optative	ᾰ̓πᾰγγελοίην, ᾰ̓πᾰγγελοῖμῐ	ᾰ̓πᾰγγελοίης, ᾰ̓πᾰγγελοῖς	ᾰ̓πᾰγγελοίη, ᾰ̓πᾰγγελοῖ	ᾰ̓πᾰγγελοῖτον, ᾰ̓πᾰγγελοίητον	ᾰ̓πᾰγγελοίτην, ᾰ̓πᾰγγελοιήτην	ᾰ̓πᾰγγελοῖμεν, ᾰ̓πᾰγγελοίημεν	ᾰ̓πᾰγγελοῖτε, ᾰ̓πᾰγγελοίητε	ᾰ̓πᾰγγελοῖεν, ᾰ̓πᾰγγελοίησᾰν
middle	indicative	ᾰ̓πᾰγγελοῦμαι	ᾰ̓πᾰγγελῇ	ᾰ̓πᾰγγελεῖται	ᾰ̓πᾰγγελεῖσθον	ᾰ̓πᾰγγελεῖσθον	ᾰ̓πᾰγγελούμεθᾰ	ᾰ̓πᾰγγελεῖσθε	ᾰ̓πᾰγγελοῦνται
middle	optative	ᾰ̓πᾰγγελοίμην	ᾰ̓πᾰγγελοῖο	ᾰ̓πᾰγγελοῖτο	ᾰ̓πᾰγγελοῖσθον	ᾰ̓πᾰγγελοίσθην	ᾰ̓πᾰγγελοίμεθᾰ	ᾰ̓πᾰγγελοῖσθε	ᾰ̓πᾰγγελοῖντο
passive	indicative	ᾰ̓πᾰγγελθήσομαι	ᾰ̓πᾰγγελθήσῃ	ᾰ̓πᾰγγελθήσεται	ᾰ̓πᾰγγελθήσεσθον	ᾰ̓πᾰγγελθήσεσθον	ᾰ̓πᾰγγελθησόμεθᾰ	ᾰ̓πᾰγγελθήσεσθε	ᾰ̓πᾰγγελθήσονται
passive	optative	ᾰ̓πᾰγγελθησοίμην	ᾰ̓πᾰγγελθήσοιο	ᾰ̓πᾰγγελθήσοιτο	ᾰ̓πᾰγγελθήσοισθον	ᾰ̓πᾰγγελθησοίσθην	ᾰ̓πᾰγγελθησοίμεθᾰ	ᾰ̓πᾰγγελθήσοισθε	ᾰ̓πᾰγγελθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓πᾰγγελεῖν			ᾰ̓πᾰγγελεῖσθαι		ᾰ̓πᾰγγελθήσεσθαι
participle	m	ᾰ̓πᾰγγελῶν			ᾰ̓πᾰγγελούμενος		ᾰ̓πᾰγγελθησόμενος
	f	ᾰ̓πᾰγγελοῦσᾰ			ᾰ̓πᾰγγελουμένη		ᾰ̓πᾰγγελθησομένη
	n	ᾰ̓πᾰγγελοῦν			ᾰ̓πᾰγγελούμενον		ᾰ̓πᾰγγελθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ᾰ̓πήγγειλᾰ, ᾰ̓πηγγειλᾰ́μην, ᾰ̓πηγγέλθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓πήγγειλᾰ	ᾰ̓πήγγειλᾰς	ᾰ̓πήγγειλε(ν)	ᾰ̓πηγγείλᾰτον	ᾰ̓πηγγειλᾰ́την	ᾰ̓πηγγείλᾰμεν	ᾰ̓πηγγείλᾰτε	ᾰ̓πήγγειλᾰν
	subjunctive	ᾰ̓πᾰγγείλω	ᾰ̓πᾰγγείλῃς	ᾰ̓πᾰγγείλῃ	ᾰ̓πᾰγγείλητον	ᾰ̓πᾰγγείλητον	ᾰ̓πᾰγγείλωμεν	ᾰ̓πᾰγγείλητε	ᾰ̓πᾰγγείλωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓πᾰγγείλαιμῐ	ᾰ̓πᾰγγείλειᾰς, ᾰ̓πᾰγγείλαις	ᾰ̓πᾰγγείλειε(ν), ᾰ̓πᾰγγείλαι	ᾰ̓πᾰγγείλαιτον	ᾰ̓πᾰγγειλαίτην	ᾰ̓πᾰγγείλαιμεν	ᾰ̓πᾰγγείλαιτε	ᾰ̓πᾰγγείλειᾰν, ᾰ̓πᾰγγείλαιεν
	imperative		ᾰ̓πᾰ́γγειλον	ᾰ̓πᾰγγειλᾰ́τω	ᾰ̓πᾰγγείλᾰτον	ᾰ̓πᾰγγειλᾰ́των		ᾰ̓πᾰγγείλᾰτε	ᾰ̓πᾰγγειλᾰ́ντων
middle	indicative	ᾰ̓πηγγειλᾰ́μην	ᾰ̓πηγγείλω	ᾰ̓πηγγείλᾰτο	ᾰ̓πηγγείλᾰσθον	ᾰ̓πηγγειλᾰ́σθην	ᾰ̓πηγγειλᾰ́μεθᾰ	ᾰ̓πηγγείλᾰσθε	ᾰ̓πηγγείλᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓πᾰγγείλωμαι	ᾰ̓πᾰγγείλῃ	ᾰ̓πᾰγγείληται	ᾰ̓πᾰγγείλησθον	ᾰ̓πᾰγγείλησθον	ᾰ̓πᾰγγειλώμεθᾰ	ᾰ̓πᾰγγείλησθε	ᾰ̓πᾰγγείλωνται
	optative	ᾰ̓πᾰγγειλαίμην	ᾰ̓πᾰγγείλαιο	ᾰ̓πᾰγγείλαιτο	ᾰ̓πᾰγγείλαισθον	ᾰ̓πᾰγγειλαίσθην	ᾰ̓πᾰγγειλαίμεθᾰ	ᾰ̓πᾰγγείλαισθε	ᾰ̓πᾰγγείλαιντο
	imperative		ᾰ̓πᾰ́γγειλαι	ᾰ̓πᾰγγειλᾰ́σθω	ᾰ̓πᾰγγείλᾰσθον	ᾰ̓πᾰγγειλᾰ́σθων		ᾰ̓πᾰγγείλᾰσθε	ᾰ̓πᾰγγειλᾰ́σθων
passive	indicative	ᾰ̓πηγγέλθην	ᾰ̓πηγγέλθης	ᾰ̓πηγγέλθη	ᾰ̓πηγγέλθητον	ᾰ̓πηγγελθήτην	ᾰ̓πηγγέλθημεν	ᾰ̓πηγγέλθητε	ᾰ̓πηγγέλθησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓πᾰγγελθῶ	ᾰ̓πᾰγγελθῇς	ᾰ̓πᾰγγελθῇ	ᾰ̓πᾰγγελθῆτον	ᾰ̓πᾰγγελθῆτον	ᾰ̓πᾰγγελθῶμεν	ᾰ̓πᾰγγελθῆτε	ᾰ̓πᾰγγελθῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓πᾰγγελθείην	ᾰ̓πᾰγγελθείης	ᾰ̓πᾰγγελθείη	ᾰ̓πᾰγγελθεῖτον, ᾰ̓πᾰγγελθείητον	ᾰ̓πᾰγγελθείτην, ᾰ̓πᾰγγελθειήτην	ᾰ̓πᾰγγελθεῖμεν, ᾰ̓πᾰγγελθείημεν	ᾰ̓πᾰγγελθεῖτε, ᾰ̓πᾰγγελθείητε	ᾰ̓πᾰγγελθεῖεν, ᾰ̓πᾰγγελθείησᾰν
	imperative		ᾰ̓πᾰγγέλθητῐ	ᾰ̓πᾰγγελθήτω	ᾰ̓πᾰγγέλθητον	ᾰ̓πᾰγγελθήτων		ᾰ̓πᾰγγέλθητε	ᾰ̓πᾰγγελθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓πᾰγγεῖλαι			ᾰ̓πᾰγγείλᾰσθαι		ᾰ̓πᾰγγελθῆναι
participle	m	ᾰ̓πᾰγγείλᾱς			ᾰ̓πᾰγγειλᾰ́μενος		ᾰ̓πᾰγγελθείς
	f	ᾰ̓πᾰγγείλᾱσᾰ			ᾰ̓πᾰγγειλᾰμένη		ᾰ̓πᾰγγελθεῖσᾰ
	n	ᾰ̓πᾰγγεῖλᾰν			ᾰ̓πᾰγγειλᾰ́μενον		ᾰ̓πᾰγγελθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ᾰ̓πηγγέλην (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ᾰ̓πηγγέλην	ᾰ̓πηγγέλης	ᾰ̓πηγγέλη	ᾰ̓πηγγέλητον	ᾰ̓πηγγελήτην	ᾰ̓πηγγέλημεν	ᾰ̓πηγγέλητε	ᾰ̓πηγγέλησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓πᾰγγελῶ	ᾰ̓πᾰγγελῇς	ᾰ̓πᾰγγελῇ	ᾰ̓πᾰγγελῆτον	ᾰ̓πᾰγγελῆτον	ᾰ̓πᾰγγελῶμεν	ᾰ̓πᾰγγελῆτε	ᾰ̓πᾰγγελῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓πᾰγγελείην	ᾰ̓πᾰγγελείης	ᾰ̓πᾰγγελείη	ᾰ̓πᾰγγελεῖτον, ᾰ̓πᾰγγελείητον	ᾰ̓πᾰγγελείτην, ᾰ̓πᾰγγελειήτην	ᾰ̓πᾰγγελεῖμεν, ᾰ̓πᾰγγελείημεν	ᾰ̓πᾰγγελεῖτε, ᾰ̓πᾰγγελείητε	ᾰ̓πᾰγγελεῖεν, ᾰ̓πᾰγγελείησᾰν
	imperative		ᾰ̓πᾰγγέληθῐ	ᾰ̓πᾰγγελήτω	ᾰ̓πᾰγγέλητον	ᾰ̓πᾰγγελήτων		ᾰ̓πᾰγγέλητε	ᾰ̓πᾰγγελέντων
							passive
infinitive							ᾰ̓πᾰγγελῆναι
participle	m						ᾰ̓πᾰγγελείς
	f						ᾰ̓πᾰγγελεῖσᾰ
	n						ᾰ̓πᾰγγελέν

Perfect: ᾰ̓πήγγελκᾰ, ᾰ̓πήγγελμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓πήγγελκᾰ	ᾰ̓πήγγελκᾰς	ᾰ̓πήγγελκε(ν)	ᾰ̓πηγγέλκᾰτον	ᾰ̓πηγγέλκᾰτον	ᾰ̓πηγγέλκᾰμεν	ᾰ̓πηγγέλκᾰτε	ᾰ̓πηγγέλκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓πηγγέλκω	ᾰ̓πηγγέλκῃς	ᾰ̓πηγγέλκῃ	ᾰ̓πηγγέλκητον	ᾰ̓πηγγέλκητον	ᾰ̓πηγγέλκωμεν	ᾰ̓πηγγέλκητε	ᾰ̓πηγγέλκωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓πηγγέλκοιμῐ, ᾰ̓πηγγελκοίην	ᾰ̓πηγγέλκοις, ᾰ̓πηγγελκοίης	ᾰ̓πηγγέλκοι, ᾰ̓πηγγελκοίη	ᾰ̓πηγγέλκοιτον	ᾰ̓πηγγελκοίτην	ᾰ̓πηγγέλκοιμεν	ᾰ̓πηγγέλκοιτε	ᾰ̓πηγγέλκοιεν
	imperative		ᾰ̓πήγγελκε	ᾰ̓πηγγελκέτω	ᾰ̓πηγγέλκετον	ᾰ̓πηγγελκέτων		ᾰ̓πηγγέλκετε	ᾰ̓πηγγελκόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓πήγγελμαι	ᾰ̓πήγγελσαι	ᾰ̓πήγγελται	ᾰ̓πήγγελθον	ᾰ̓πήγγελθον	ᾰ̓πηγγέλμεθᾰ	ᾰ̓πήγγελθε	ᾰ̓πηγγέλᾰται
	subjunctive	ᾰ̓πηγγελμένος ὦ	ᾰ̓πηγγελμένος ᾖς	ᾰ̓πηγγελμένος ᾖ	ᾰ̓πηγγελμένω ἦτον	ᾰ̓πηγγελμένω ἦτον	ᾰ̓πηγγελμένοι ὦμεν	ᾰ̓πηγγελμένοι ἦτε	ᾰ̓πηγγελμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓πηγγελμένος εἴην	ᾰ̓πηγγελμένος εἴης	ᾰ̓πηγγελμένος εἴη	ᾰ̓πηγγελμένω εἴητον/εἶτον	ᾰ̓πηγγελμένω εἰήτην/εἴτην	ᾰ̓πηγγελμένοι εἴημεν/εἶμεν	ᾰ̓πηγγελμένοι εἴητε/εἶτε	ᾰ̓πηγγελμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ᾰ̓πήγγελσο	ᾰ̓πηγγέλθω	ᾰ̓πήγγελθον	ᾰ̓πηγγέλθων		ᾰ̓πήγγελθε	ᾰ̓πηγγέλθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓πηγγελκέναι				ᾰ̓πηγγέλθαι
participle	m	ᾰ̓πηγγελκώς				ᾰ̓πηγγελμένος
	f	ᾰ̓πηγγελκυῖᾰ				ᾰ̓πηγγελμένη
	n	ᾰ̓πηγγελκός				ᾰ̓πηγγελμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ᾰ̓παγγελεύς (apangeleús)
ᾰ̓παγγελῐ́ᾱ (apangelíā)
ᾰ̓πάγγελσῐς (apángelsis)
ᾰ̓παγγελτήρ (apangeltḗr)
ᾰ̓παγγελτῐκός (apangeltikós)
προᾰπαγγέλλω (proapangéllō)
προσᾰπαγγέλλω (prosapangéllō)

References

“ἀπαγγέλλω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“ἀπαγγέλλω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
“ἀπαγγέλλω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
ἀπαγγέλλω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
ἀπαγγέλλω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
ἀπαγγέλλω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
“ἀπαγγέλλω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
G518 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.