ἀορτηθείς

Ancient Greek

Etymology

Aorist passive participle of an unattested *ἀορτέω (*aortéō), from ἀείρω (aeírō); compare ἀορτή (aortḗ).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.or.tɛː.tʰěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.or.te̝ˈtʰis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.or.tiˈθis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.or.tiˈθis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.or.tiˈθis/

Adjective

ἀορτηθείς • (aortētheís) m (feminine ἀορτηθεῖσᾰ, neuter ἀορτηθέν); first/third declension

hung up, suspended

Declension

First and third declension of ἀ̆ορτηθείς; ἀ̆ορτηθεῖσᾰ; ἀ̆ορτηθέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀ̆ορτηθείς aortētheís	ἀ̆ορτηθεῖσᾰ aortētheîsa	ἀ̆ορτηθέν aortēthén	ἀ̆ορτηθέντε aortēthénte	ἀ̆ορτηθείσᾱ aortētheísā	ἀ̆ορτηθέντε aortēthénte	ἀ̆ορτηθέντες aortēthéntes	ἀ̆ορτηθεῖσαι aortētheîsai	ἀ̆ορτηθέντᾰ aortēthénta
Genitive	ἀ̆ορτηθέντος aortēthéntos	ἀ̆ορτηθείσης aortētheísēs	ἀ̆ορτηθέντος aortēthéntos	ἀ̆ορτηθέντοιν aortēthéntoin	ἀ̆ορτηθείσαιν aortētheísain	ἀ̆ορτηθέντοιν aortēthéntoin	ἀ̆ορτηθέντων aortēthéntōn	ἀ̆ορτηθεισῶν aortētheisôn	ἀ̆ορτηθέντων aortēthéntōn
Dative	ἀ̆ορτηθέντῐ aortēthénti	ἀ̆ορτηθείσῃ aortētheísēi	ἀ̆ορτηθέντῐ aortēthénti	ἀ̆ορτηθέντοιν aortēthéntoin	ἀ̆ορτηθείσαιν aortētheísain	ἀ̆ορτηθέντοιν aortēthéntoin	ἀ̆ορτηθεῖσῐ / ἀ̆ορτηθεῖσῐν aortētheîsi(n)	ἀ̆ορτηθείσαις aortētheísais	ἀ̆ορτηθεῖσῐ / ἀ̆ορτηθεῖσῐν aortētheîsi(n)
Accusative	ἀ̆ορτηθέντᾰ aortēthénta	ἀ̆ορτηθεῖσᾰν aortētheîsan	ἀ̆ορτηθέν aortēthén	ἀ̆ορτηθέντε aortēthénte	ἀ̆ορτηθείσᾱ aortētheísā	ἀ̆ορτηθέντε aortēthénte	ἀ̆ορτηθέντᾰς aortēthéntas	ἀ̆ορτηθείσᾱς aortētheísās	ἀ̆ορτηθέντᾰ aortēthénta
Vocative	ἀ̆ορτηθείς aortētheís	ἀ̆ορτηθεῖσᾰ aortētheîsa	ἀ̆ορτηθέν aortēthén	ἀ̆ορτηθέντε aortēthénte	ἀ̆ορτηθείσᾱ aortētheísā	ἀ̆ορτηθέντε aortēthénte	ἀ̆ορτηθέντες aortēthéntes	ἀ̆ορτηθεῖσαι aortētheîsai	ἀ̆ορτηθέντᾰ aortēthénta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀ̆ορτηθέντως aortēthéntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.