ἀντεπιβουλεύω
Ancient Greek
Etymology
From ἀντι- (anti-) + ἐπιβουλεύω (epibouleúō).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /an.te.pi.buː.lěu̯.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /an.te.pi.buˈle.wo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /an.te.pi.βuˈle.βo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /an.te.pi.vuˈle.vo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /an.de.pi.vuˈle.vo/
Conjugation
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἀντεπῐβουλεύω | ἀντεπῐβουλεύεις | ἀντεπῐβουλεύει | ἀντεπῐβουλεύετον | ἀντεπῐβουλεύετον | ἀντεπῐβουλεύομεν | ἀντεπῐβουλεύετε | ἀντεπῐβουλεύουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ἀντεπῐβουλεύω | ἀντεπῐβουλεύῃς | ἀντεπῐβουλεύῃ | ἀντεπῐβουλεύητον | ἀντεπῐβουλεύητον | ἀντεπῐβουλεύωμεν | ἀντεπῐβουλεύητε | ἀντεπῐβουλεύωσῐ(ν) | |||||
optative | ἀντεπῐβουλεύοιμῐ | ἀντεπῐβουλεύοις | ἀντεπῐβουλεύοι | ἀντεπῐβουλεύοιτον | ἀντεπῐβουλευοίτην | ἀντεπῐβουλεύοιμεν | ἀντεπῐβουλεύοιτε | ἀντεπῐβουλεύοιεν | |||||
imperative | ἀντεπῐβούλευε | ἀντεπῐβουλευέτω | ἀντεπῐβουλεύετον | ἀντεπῐβουλευέτων | ἀντεπῐβουλεύετε | ἀντεπῐβουλευόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ἀντεπῐβουλεύομαι | ἀντεπῐβουλεύῃ, ἀντεπῐβουλεύει |
ἀντεπῐβουλεύεται | ἀντεπῐβουλεύεσθον | ἀντεπῐβουλεύεσθον | ἀντεπῐβουλευόμεθᾰ | ἀντεπῐβουλεύεσθε | ἀντεπῐβουλεύονται | ||||
subjunctive | ἀντεπῐβουλεύωμαι | ἀντεπῐβουλεύῃ | ἀντεπῐβουλεύηται | ἀντεπῐβουλεύησθον | ἀντεπῐβουλεύησθον | ἀντεπῐβουλευώμεθᾰ | ἀντεπῐβουλεύησθε | ἀντεπῐβουλεύωνται | |||||
optative | ἀντεπῐβουλευοίμην | ἀντεπῐβουλεύοιο | ἀντεπῐβουλεύοιτο | ἀντεπῐβουλεύοισθον | ἀντεπῐβουλευοίσθην | ἀντεπῐβουλευοίμεθᾰ | ἀντεπῐβουλεύοισθε | ἀντεπῐβουλεύοιντο | |||||
imperative | ἀντεπῐβουλεύου | ἀντεπῐβουλευέσθω | ἀντεπῐβουλεύεσθον | ἀντεπῐβουλευέσθων | ἀντεπῐβουλεύεσθε | ἀντεπῐβουλευέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ἀντεπῐβουλεύειν | ἀντεπῐβουλεύεσθαι | |||||||||||
participle | m | ἀντεπῐβουλεύων | ἀντεπῐβουλευόμενος | ||||||||||
f | ἀντεπῐβουλεύουσᾰ | ἀντεπῐβουλευομένη | |||||||||||
n | ἀντεπῐβουλεῦον | ἀντεπῐβουλευόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἀντεπεβούλευον, ἀντεπεβουλευόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἀντεπεβούλευον | ἀντεπεβούλευες | ἀντεπεβούλευε(ν) | ἀντεπεβουλεύετον | ἀντεπεβουλευέτην | ἀντεπεβουλεύομεν | ἀντεπεβουλεύετε | ἀντεπεβούλευον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἀντεπεβουλευόμην | ἀντεπεβουλεύου | ἀντεπεβουλεύετο | ἀντεπεβουλεύεσθον | ἀντεπεβουλευέσθην | ἀντεπεβουλευόμεθᾰ | ἀντεπεβουλεύεσθε | ἀντεπεβουλεύοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: ἀντεπῐβουλεύσω, ἀντεπῐβουλεύσομαι, ἀντεπῐβουλευθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἀντεπῐβουλεύσω | ἀντεπῐβουλεύσεις | ἀντεπῐβουλεύσει | ἀντεπῐβουλεύσετον | ἀντεπῐβουλεύσετον | ἀντεπῐβουλεύσομεν | ἀντεπῐβουλεύσετε | ἀντεπῐβουλεύσουσῐ(ν) | ||||
optative | ἀντεπῐβουλεύσοιμῐ | ἀντεπῐβουλεύσοις | ἀντεπῐβουλεύσοι | ἀντεπῐβουλεύσοιτον | ἀντεπῐβουλευσοίτην | ἀντεπῐβουλεύσοιμεν | ἀντεπῐβουλεύσοιτε | ἀντεπῐβουλεύσοιεν | |||||
middle | indicative | ἀντεπῐβουλεύσομαι | ἀντεπῐβουλεύσῃ, ἀντεπῐβουλεύσει |
ἀντεπῐβουλεύσεται | ἀντεπῐβουλεύσεσθον | ἀντεπῐβουλεύσεσθον | ἀντεπῐβουλευσόμεθᾰ | ἀντεπῐβουλεύσεσθε | ἀντεπῐβουλεύσονται | ||||
optative | ἀντεπῐβουλευσοίμην | ἀντεπῐβουλεύσοιο | ἀντεπῐβουλεύσοιτο | ἀντεπῐβουλεύσοισθον | ἀντεπῐβουλευσοίσθην | ἀντεπῐβουλευσοίμεθᾰ | ἀντεπῐβουλεύσοισθε | ἀντεπῐβουλεύσοιντο | |||||
passive | indicative | ἀντεπῐβουλευθήσομαι | ἀντεπῐβουλευθήσῃ | ἀντεπῐβουλευθήσεται | ἀντεπῐβουλευθήσεσθον | ἀντεπῐβουλευθήσεσθον | ἀντεπῐβουλευθησόμεθᾰ | ἀντεπῐβουλευθήσεσθε | ἀντεπῐβουλευθήσονται | ||||
optative | ἀντεπῐβουλευθησοίμην | ἀντεπῐβουλευθήσοιο | ἀντεπῐβουλευθήσοιτο | ἀντεπῐβουλευθήσοισθον | ἀντεπῐβουλευθησοίσθην | ἀντεπῐβουλευθησοίμεθᾰ | ἀντεπῐβουλευθήσοισθε | ἀντεπῐβουλευθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ἀντεπῐβουλεύσειν | ἀντεπῐβουλεύσεσθαι | ἀντεπῐβουλευθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | ἀντεπῐβουλεύσων | ἀντεπῐβουλευσόμενος | ἀντεπῐβουλευθησόμενος | |||||||||
f | ἀντεπῐβουλεύσουσᾰ | ἀντεπῐβουλευσομένη | ἀντεπῐβουλευθησομένη | ||||||||||
n | ἀντεπῐβουλεῦσον | ἀντεπῐβουλευσόμενον | ἀντεπῐβουλευθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἀντεπεβούλευσᾰ, ἀντεπεβουλευσᾰ́μην, ἀντεπεβουλεύθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἀντεπεβούλευσᾰ | ἀντεπεβούλευσᾰς | ἀντεπεβούλευσε(ν) | ἀντεπεβουλεύσᾰτον | ἀντεπεβουλευσᾰ́την | ἀντεπεβουλεύσᾰμεν | ἀντεπεβουλεύσᾰτε | ἀντεπεβούλευσᾰν | ||||
subjunctive | ἀντεπῐβουλεύσω | ἀντεπῐβουλεύσῃς | ἀντεπῐβουλεύσῃ | ἀντεπῐβουλεύσητον | ἀντεπῐβουλεύσητον | ἀντεπῐβουλεύσωμεν | ἀντεπῐβουλεύσητε | ἀντεπῐβουλεύσωσῐ(ν) | |||||
optative | ἀντεπῐβουλεύσαιμῐ | ἀντεπῐβουλεύσειᾰς, ἀντεπῐβουλεύσαις |
ἀντεπῐβουλεύσειε(ν), ἀντεπῐβουλεύσαι |
ἀντεπῐβουλεύσαιτον | ἀντεπῐβουλευσαίτην | ἀντεπῐβουλεύσαιμεν | ἀντεπῐβουλεύσαιτε | ἀντεπῐβουλεύσειᾰν, ἀντεπῐβουλεύσαιεν | |||||
imperative | ἀντεπῐβούλευσον | ἀντεπῐβουλευσᾰ́τω | ἀντεπῐβουλεύσᾰτον | ἀντεπῐβουλευσᾰ́των | ἀντεπῐβουλεύσᾰτε | ἀντεπῐβουλευσᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἀντεπεβουλευσᾰ́μην | ἀντεπεβουλεύσω | ἀντεπεβουλεύσᾰτο | ἀντεπεβουλεύσᾰσθον | ἀντεπεβουλευσᾰ́σθην | ἀντεπεβουλευσᾰ́μεθᾰ | ἀντεπεβουλεύσᾰσθε | ἀντεπεβουλεύσᾰντο | ||||
subjunctive | ἀντεπῐβουλεύσωμαι | ἀντεπῐβουλεύσῃ | ἀντεπῐβουλεύσηται | ἀντεπῐβουλεύσησθον | ἀντεπῐβουλεύσησθον | ἀντεπῐβουλευσώμεθᾰ | ἀντεπῐβουλεύσησθε | ἀντεπῐβουλεύσωνται | |||||
optative | ἀντεπῐβουλευσαίμην | ἀντεπῐβουλεύσαιο | ἀντεπῐβουλεύσαιτο | ἀντεπῐβουλεύσαισθον | ἀντεπῐβουλευσαίσθην | ἀντεπῐβουλευσαίμεθᾰ | ἀντεπῐβουλεύσαισθε | ἀντεπῐβουλεύσαιντο | |||||
imperative | ἀντεπῐβούλευσαι | ἀντεπῐβουλευσᾰ́σθω | ἀντεπῐβουλεύσᾰσθον | ἀντεπῐβουλευσᾰ́σθων | ἀντεπῐβουλεύσᾰσθε | ἀντεπῐβουλευσᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἀντεπεβουλεύθην | ἀντεπεβουλεύθης | ἀντεπεβουλεύθη | ἀντεπεβουλεύθητον | ἀντεπεβουλευθήτην | ἀντεπεβουλεύθημεν | ἀντεπεβουλεύθητε | ἀντεπεβουλεύθησᾰν | ||||
subjunctive | ἀντεπῐβουλευθῶ | ἀντεπῐβουλευθῇς | ἀντεπῐβουλευθῇ | ἀντεπῐβουλευθῆτον | ἀντεπῐβουλευθῆτον | ἀντεπῐβουλευθῶμεν | ἀντεπῐβουλευθῆτε | ἀντεπῐβουλευθῶσῐ(ν) | |||||
optative | ἀντεπῐβουλευθείην | ἀντεπῐβουλευθείης | ἀντεπῐβουλευθείη | ἀντεπῐβουλευθεῖτον, ἀντεπῐβουλευθείητον |
ἀντεπῐβουλευθείτην, ἀντεπῐβουλευθειήτην |
ἀντεπῐβουλευθεῖμεν, ἀντεπῐβουλευθείημεν |
ἀντεπῐβουλευθεῖτε, ἀντεπῐβουλευθείητε |
ἀντεπῐβουλευθεῖεν, ἀντεπῐβουλευθείησᾰν | |||||
imperative | ἀντεπῐβουλεύθητῐ | ἀντεπῐβουλευθήτω | ἀντεπῐβουλεύθητον | ἀντεπῐβουλευθήτων | ἀντεπῐβουλεύθητε | ἀντεπῐβουλευθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ἀντεπῐβουλεῦσαι | ἀντεπῐβουλεύσᾰσθαι | ἀντεπῐβουλευθῆναι | ||||||||||
participle | m | ἀντεπῐβουλεύσᾱς | ἀντεπῐβουλευσᾰ́μενος | ἀντεπῐβουλευθείς | |||||||||
f | ἀντεπῐβουλεύσᾱσᾰ | ἀντεπῐβουλευσᾰμένη | ἀντεπῐβουλευθεῖσᾰ | ||||||||||
n | ἀντεπῐβουλεῦσᾰν | ἀντεπῐβουλευσᾰ́μενον | ἀντεπῐβουλευθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: ἀντεπῐβεβούλευκᾰ, ἀντεπῐβεβούλευμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἀντεπῐβεβούλευκᾰ | ἀντεπῐβεβούλευκᾰς | ἀντεπῐβεβούλευκε(ν) | ἀντεπῐβεβουλεύκᾰτον | ἀντεπῐβεβουλεύκᾰτον | ἀντεπῐβεβουλεύκᾰμεν | ἀντεπῐβεβουλεύκᾰτε | ἀντεπῐβεβουλεύκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ἀντεπῐβεβουλεύκω | ἀντεπῐβεβουλεύκῃς | ἀντεπῐβεβουλεύκῃ | ἀντεπῐβεβουλεύκητον | ἀντεπῐβεβουλεύκητον | ἀντεπῐβεβουλεύκωμεν | ἀντεπῐβεβουλεύκητε | ἀντεπῐβεβουλεύκωσῐ(ν) | |||||
optative | ἀντεπῐβεβουλεύκοιμῐ, ἀντεπῐβεβουλευκοίην |
ἀντεπῐβεβουλεύκοις, ἀντεπῐβεβουλευκοίης |
ἀντεπῐβεβουλεύκοι, ἀντεπῐβεβουλευκοίη |
ἀντεπῐβεβουλεύκοιτον | ἀντεπῐβεβουλευκοίτην | ἀντεπῐβεβουλεύκοιμεν | ἀντεπῐβεβουλεύκοιτε | ἀντεπῐβεβουλεύκοιεν | |||||
imperative | ἀντεπῐβεβούλευκε | ἀντεπῐβεβουλευκέτω | ἀντεπῐβεβουλεύκετον | ἀντεπῐβεβουλευκέτων | ἀντεπῐβεβουλεύκετε | ἀντεπῐβεβουλευκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ἀντεπῐβεβούλευμαι | ἀντεπῐβεβούλευσαι | ἀντεπῐβεβούλευται | ἀντεπῐβεβούλευσθον | ἀντεπῐβεβούλευσθον | ἀντεπῐβεβουλεύμεθᾰ | ἀντεπῐβεβούλευσθε | ἀντεπῐβεβούλευνται | ||||
subjunctive | ἀντεπῐβεβουλευμένος ὦ | ἀντεπῐβεβουλευμένος ᾖς | ἀντεπῐβεβουλευμένος ᾖ | ἀντεπῐβεβουλευμένω ἦτον | ἀντεπῐβεβουλευμένω ἦτον | ἀντεπῐβεβουλευμένοι ὦμεν | ἀντεπῐβεβουλευμένοι ἦτε | ἀντεπῐβεβουλευμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | ἀντεπῐβεβουλευμένος εἴην | ἀντεπῐβεβουλευμένος εἴης | ἀντεπῐβεβουλευμένος εἴη | ἀντεπῐβεβουλευμένω εἴητον/εἶτον | ἀντεπῐβεβουλευμένω εἰήτην/εἴτην | ἀντεπῐβεβουλευμένοι εἴημεν/εἶμεν | ἀντεπῐβεβουλευμένοι εἴητε/εἶτε | ἀντεπῐβεβουλευμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | ἀντεπῐβεβούλευσο | ἀντεπῐβεβουλεύσθω | ἀντεπῐβεβούλευσθον | ἀντεπῐβεβουλεύσθων | ἀντεπῐβεβούλευσθε | ἀντεπῐβεβουλεύσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ἀντεπῐβεβουλευκέναι | ἀντεπῐβεβουλεῦσθαι | |||||||||||
participle | m | ἀντεπῐβεβουλευκώς | ἀντεπῐβεβουλευμένος | ||||||||||
f | ἀντεπῐβεβουλευκυῖᾰ | ἀντεπῐβεβουλευμένη | |||||||||||
n | ἀντεπῐβεβουλευκός | ἀντεπῐβεβουλευμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: ἀντεπεβεβουλεύκειν, ἀντεπεβεβουλεύμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἀντεπεβεβουλεύκειν, ἀντεπεβεβουλεύκη |
ἀντεπεβεβουλεύκεις, ἀντεπεβεβουλεύκης |
ἀντεπεβεβουλεύκει(ν) | ἀντεπεβεβουλεύκετον | ἀντεπεβεβουλευκέτην | ἀντεπεβεβουλεύκεμεν | ἀντεπεβεβουλεύκετε | ἀντεπεβεβουλεύκεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἀντεπεβεβουλεύμην | ἀντεπεβεβούλευσο | ἀντεπεβεβούλευτο | ἀντεπεβεβούλευσθον | ἀντεπεβεβουλεύσθην | ἀντεπεβεβουλεύμεθᾰ | ἀντεπεβεβούλευσθε | ἀντεπεβεβούλευντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Further reading
- ἀντεπιβουλεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- ἀντεπιβουλεύω in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
- “ἀντεπιβουλεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.