ဖင်

Burmese

Pronunciation

IPA^(key): /pʰɪ̀ɴ/

Romanization: MLCTS: hpang • ALA-LC: phaṅʻ • BGN/PCGN: hpin • Okell: hpiñ

Noun

ဖင် • (hpang)

(vulgar) anus; ass; buttock; rump
bottom (of bottle, bowl, cup, etc.)

Derived terms

ကြက်ဖင် (krakhpang)
နေဖင်ထိုး (nehpanghtui:)
ဖင်ခေါင်းကျယ် (hpanghkaung:kyai)
ဖင်တရွတ်ဆွဲ (hpangta.rwathcwai:)
ဖင်ထိုင်ခုံ (hpanghtuinghkum)
ဖင်ပေါ့ (hpangpau.)
ဖင်ဘူးတောင်းထောင် (hpangbhu:taung:htaung)
ဖင်မြဲ (hpangmrai:)
ဖင်လေး (hpangle:)
ဗွတ်ဖင်နီ (bwathpangni)
မြီးဆွဲဖင်ထိုးလုပ် (mri:hcwai:hpanghtui:lup)

Verb

ဖင် • (hpang)

to be slow; be tardy

References

“ဖင်” in Myanmar–English Dictionary (Myanmar Language Commission 1993). Searchable online at SEAlang.net.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.