หัว
Thai
Alternative forms
Alternative forms
- †หวว
- †หวัว (hwǔua)
Pronunciation
| Orthographic/Phonemic | หัว h ạ w | |
| Romanization | Paiboon | hǔua |
| Royal Institute | hua | |
| (standard) IPA(key) | /hua̯˩˩˦/(R) | |
Etymology 1
| Picture dictionary | ||
|---|---|---|
| ||
|
From Proto-Tai *truəᴬ (“head”). Cognate with 𑜍𑜥 (rū), Northern Thai ᩉ᩠ᩅᩫ, Lao ຫົວ (hūa), Lü ᦷᦠ (ḣo), Tai Dam ꪬꪺ, Shan ႁူဝ် (hǒ), Zhuang hu.
Noun
หัว • (hǔua)
- head:
- swelling; protuberance.
- bulb, tuber, or similar object.
- subject; subject matter; theme.
Derived terms
- กดหัว
- ก้มหัว
- กระบอกหัว
- กะลาหัว
- การางหัวขวาน
- กุ้งหัวโขน
- โกฐหัวบัว
- โกรกหัว
- ขนหัว
- ขนหัวลุก
- ขาดหัวช้าง
- ข้ามหัว (kâam-hǔua)
- เขียวหัวจิ้งจก
- ไข้หัว
- ไข้หัวลม
- คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตาย
- คบหัวล้านสร้างเมือง
- ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด
- คางคกหัวจีบ
- ค่าหัว (kâa-hǔua)
- ค้ำหัว
- จับลิงหัวค่ำ
- จิกหัว
- เจ้าหัว
- เจ้าหัวกู
- ดำหัว
- เด็ดหัว
- ตบหัวกลางศาลา ขอขมาที่บ้าน
- ตบหัวที่ศาลา ขอขมาที่บ้าน
- ตบหัวลูบหลัง
- ตักน้ำรดหัวตอ
- ตักน้ำรดหัวสาก
- ตัดไฟหัวลม
- ตัดหัวคั่วแห้ง
- ตีหัวเข้าบ้าน
- ถวายหัว
- ถอดหัวโขน
- ถีบหัวส่ง (tìip-hǔua-sòng)
- บอกหัว
- พาดหัว
- หัวกระเด็น
- หัวกระไดไม่แห้ง
- หัวกระสุน
- หัวก๊อก
- หัวกะทิ (hǔua-gà-tí)
- หัวก่ายท้ายเกย
- หัวก้าวหน้า (hǔua-gâao-nâa)
- หัวกุญแจ
- หัวเก่า (hǔua-gào)
- หัวแก้วหัวแหวน
- หัวขโมย
- หัวขวาน
- หัวข้อ (hǔua-kɔ̂ɔ)
- หัวขั้ว
- หัวขาด
- หัวขี้แต้
- หัวขี้เลื่อย (hǔua-kîi-lʉ̂ai)
- หัวขี้หมา
- หัวขึ้น
- หัวเข่า (hǔua-kào)
- หัวแข็ง (hǔua-kɛ̌ng)
- หัวโขน (hǔua-kǒon)
- หัวโขน (hǔua-kǒon)
- หัวคลองท้ายคลอง
- หัวควย (hǔua-kuai)
- หัวคว่ำ
- หัวคะแนน
- หัวคันนา
- หัวค่ำ (hǔua-kâm)
- หัวคิด
- หัวคุ้ง
- หัวใคร่
- หัวงาน
- หัวงู
- หัวเงื่อน
- หัวแง่
- หัวจิตหัวใจ
- หัวจุก
- หัวแจว
- หัวโจก (hǔua-jòok)
- หัวใจ (hǔua-jai)
- หัวชนกำแพง
- หัวชนฝา
- หัวซุกหัวซุน
- หัวซุน
- หัวด้วน
- หัวดับเพลิง (hǔua-dàp-pləəng)
- หัวดาวหัวเดือน
- หัวดี (hǔua-dii)
- หัวดื้อ
- หัวเด็ดตีนขาด
- หัวเดียวกระเทียมลีบ
- หัวต่อ
- หัวตะคาก
- หัวตะโหงก
- หัวเต่า
- หัวเตาไฟ
- หัวถอก
- หัวเถิก
- หัวแถว (hǔua-tɛ̌o)
- หัวที
- หัวทึบ
- หัวเท่ากำปั้น
- หัวเทียน (hǔua-tiian)
- หัวเทียม
- หัวนกกระจอก
- หัวนม (hǔua-nom)
- หัวนอก (hǔua-nɔ̂ɔk)
- หัวนอน
- หัวนอนปลายตีน
- หัวน้ำ
- หัวน้ำขึ้น
- หัวน้ำลง
- หัวเนื้อ
- หัวเนื้อทราย
- หัวใน
- หัวบัว
- หัวบ้านท้ายบ้าน
- หัวเบี้ย
- หัวโบราณ (hǔua-boo-raan)
- หัวปลวก
- หัวปลี (hǔua-bplii)
- หัวปักหัวปำ
- หัวปั่น
- หัวป่า
- หัวปาก
- หัวปี
- หัวปีท้ายปี
- หัวผักกาด
- หัวพัน
- หัวพุงหัวมัน
- หัวฟัดหัวเหวี่ยง
- หัวฟืนหัวไฟ
- หัวมังกุท้ายมังกร
- หัวมุม
- หัวเม็ด
- หัวเมือง (hǔua-mʉʉang)
- หัวแม่ตีน
- หัวแม่เท้า (hǔua-mɛ̂ɛ-táao)
- หัวแม่มือ (hǔua-mɛ̂ɛ-mʉʉ)
- หัวแมลงวัน
- หัวไม้
- หัวไม่วางหางไม่เว้น
- หัวรถจักร
- หัวรอ
- หัวระแหง
- หัวรักหัวใคร่
- หัวรั้น
- หัวราน้ำ
- หัวรุนแรง
- หัวเราะหัวไห้
- หัวเรี่ยวหัวแรง
- หัวเรื่อง (hǔua-rʉ̂ʉang)
- หัวเรือใหญ่
- หัวแรง
- หัวแร้ง (hǔua-rɛ́ɛng)
- หัวลม
- หัวล้าน
- หัวล้านได้หวี
- หัวล้านนอกครู
- หัวเลี้ยว
- หัวเลี้ยวหัวต่อ
- หัวแล่น
- หัวโล้น
- หัววัน
- หัวไว (hǔua-wai)
- หัวสมอง
- หัวสมัยใหม่
- หัวสำเภา
- หัวสูง
- หัวเสีย (hǔua-sǐia)
- หัวใส (hǔua-sǎi)
- หัวไส้ (hǔua-sâi)
- หัวหกก้นขวิด
- หัวหงอก
- หัวหด (hǔua-hòt)
- หัวหน้า (hǔua-nâa)
- หัวหน่าว
- หัวหมอ (hǔua-mɔ̌ɔ)
- หัวหมื่น
- หัวหมุน
- หัวหมู
- หัวหลักหัวตอ
- หัวหอก (hǔua-hɔ̀ɔk)
- หัวหาด
- หัวหายตะพายขาด
- หัวเห็ด (hǔua-hèt)
- หัวเหม่
- หัวเหม่ง
- หัวแหลม
- หัวแหวน
- หัวใหม่
- หัวไหล่
- หัวไหล่ตูด
- หัวอก
- หัวอกหัวใจ
- หัวออก
- หัวอ่อน
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.