ภาพพจน์

Thai

Etymology

From ภาพ (pâap, “figure; form; image”) +‎ พจน์ (pót, “speech; statement”); calque of English figure of speech, coined by Wan Waithayakon.[1]

Pronunciation

Orthographic		ภาพพจน์ bʰ ā b b t͡ɕ n ʻ
Phonemic		พาบ-พด b ā ɓ – b ɗ
Romanization	Paiboon	pâap-pót
	Royal Institute	phap-phot
(standard) IPA^(key)		/pʰaːp̚˥˩.pʰot̚˦˥/^(R)

Noun

ภาพ พจน์ • (pâap-pót)

(rhetoric) figure of speech.

Usage notes

Not to be confused with ภาพลักษณ์ (pâap-lák, “image: mental representation”).

References

นราธิปพงศ์ประพันธ์, พล.ต. พระเจ้าวรวงศ์เธอ กรมหมื่น. (2519). งานบัญญัติศัพท์ของ พลตรี พระเจ้าวรวงศ์เธอ กรมหมื่นนราธิปพงศ์ประพันธ์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์พิฆเณศ, 26.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.