ประทีป

Borrowed from Sanskrit प्रदीप (pradīpa, “candle; lam; lantern; light”). Cognate with Khmer ប្រទីប (prɑtiip).

ประทีป • (bprà-tîip)

1. (elegant) light; any light source, as candle, fire, flame, lamp, lantern, etc.
   • Exodus 27:20, KJV:

     เจ้าจงสั่งชนชาติอิสราเอลให้นำน้ำมันมะกอกเทศบริสุทธิ์ที่คั้นไว้นั้นมาสำหรับเติมประทีปเพื่อจะให้ประทีปนั้นส่องสว่างอยู่เสมอ

     jâo jong sàng chon-châat ìs-raa-eel hâi nam náam-man-má-gɔ̀ɔk-têet bɔɔ-rí-sùt tîi kán wái nán maa sǎm-ràp dtəəm bprà-tîip pʉ̂ʉa jà hâi bprà-tîip nán sɔ̀ng-sà-wàang yùu sà-mə̌ə

     And thou shalt command the children of Israel, that they bring thee pure oil olive beaten for the light, to cause the lamp to burn always.