മുന്തിരി

Malayalam

Etymology

Cognate with Tamil முந்திரி (muntiri, cashew).

Pronunciation

  • IPA(key): /mun̪d̪iɾi/

Noun

മുന്തിരി • (muntiri)

Grapes
  1. grapevine; A woody vine in the genus Virus that yields edible berries born in clusters, commonly used to make wine.
  2. grape; The fruit of this plant.
    Synonym: മുന്തിരിങ്ങ (muntiriṅṅa)
    Coordinate term: വീഞ്ഞ് (vīññŭ)
    • 1981, POC Bible, Isaiah 5.4:
      ഞാൻ നല്ല മുന്തിരി അതിൽ നിന്നു പ്രതീക്ഷിച്ചപ്പോൾ എന്തുകൊണ്ടാണ് അതു കാട്ടുമുന്തിരിപ്പഴം പുറപ്പെടുവിച്ചത്?
      ñāṉ nalla muntiri atil ninnu pratīkṣiccappōḷ entukoṇṭāṇ atu kāṭṭumuntirippaḻaṁ puṟappeṭuviccatŭ?
      Why then, when I expected it to bring forth good grapes, did it bring forth wild grapes?
  3. The fraction 1/320.

Declension

Declension of മുന്തിരി
Singular Plural
Nominative മുന്തിരി (muntiri) മുന്തിരികൾ (muntirikaḷ)
Vocative മുന്തിരീ (muntirī) മുന്തിരികളേ (muntirikaḷē)
Accusative മുന്തിരിയെ (muntiriye) മുന്തിരികളെ (muntirikaḷe)
Dative മുന്തിരിയ്ക്ക് (muntiriykkŭ) മുന്തിരികൾക്ക് (muntirikaḷkkŭ)
Genitive മുന്തിരിയുടെ (muntiriyuṭe) മുന്തിരികളുടെ (muntirikaḷuṭe)
Locative മുന്തിരിയിൽ (muntiriyil) മുന്തിരികളിൽ (muntirikaḷil)
Sociative മുന്തിരിയോട് (muntiriyōṭŭ) മുന്തിരികളോട് (muntirikaḷōṭŭ)
Instrumental മുന്തിരിയാൽ (muntiriyāl) മുന്തിരികളാൽ (muntirikaḷāl)

Derived terms

  • ഉണക്കമുന്തിരി (uṇakkamuntiri)
  • പച്ചമുന്തിരി (paccamuntiri)
  • മുന്തിരിക്കുല (muntirikkula)
  • മുന്തിരിങ്ങ (muntiriṅṅa)
  • മുന്തിരിച്ചക്ക് (muntiriccakkŭ)
  • മുന്തിരിച്ചാറ് (muntiriccāṟŭ)
  • മുന്തിരിച്ചെടി (muntiricceṭi)
  • മുന്തിരിത്തോട്ടം (muntirittōṭṭaṁ)
  • മുന്തിരിത്തോപ്പ് (muntirittōppŭ)
  • മുന്തിരിപ്പഴം (muntirippaḻaṁ)
  • മുന്തിരിവള്ളി (muntirivaḷḷi)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.