हदति

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *źʰádati, from Proto-Indo-Iranian *ȷ́ʰádati, from Proto-Indo-European *ǵʰéd-e-ti, from *ǵʰed- (“to defecate”). Cognate with Ancient Greek χέζω (khézō, “to defecate”), Albanian dhjes (“to shit”), Avestan 𐬵𐬀𐬜𐬀𐬲 (haδaž, “anus”), Northern Kurdish zotik (“anus”).

Pronunciation

(Vedic) IPA^(key): /ɦɐ́.dɐ.ti/
(Classical) IPA^(key): /ˈɦɐ.d̪ɐ.t̪i/

Verb

हदति • (hádati) third-singular present indicative (root हद्, class 1, type P)

Conjugation

Present: हदति (hadati), हदते (hadate), हद्यते (hadyate)
Voice	Active			Middle			Passive
Number	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative Mood
Third	हदति hadati	हदतः hadataḥ	हदन्ति hadanti	हदते hadate	हदेते hadete	हदन्ते hadante	हद्यते hadyate	हद्येते hadyete	हद्यन्ते hadyante
Second	हदसि hadasi	हदथः hadathaḥ	हदथ hadatha	हदसे hadase	हदेथे hadethe	हदध्वे hadadhve	हद्यसे hadyase	हद्येथे hadyethe	हद्यध्वे hadyadhve
First	हदामि hadāmi	हदावः hadāvaḥ	हदामः hadāmaḥ	हदे hade	हदावहे hadāvahe	हदामहे hadāmahe	हद्ये hadye	हद्यावहे hadyāvahe	हद्यामहे hadyāmahe
Imperative Mood
Third	हदतु hadatu	हदताम् hadatām	हदन्तु hadantu	हदताम् hadatām	हदेताम् hadetām	हदन्ताम् hadantām	हद्यताम् hadyatām	हद्येताम् hadyetām	हद्यन्ताम् hadyantām
Second	हद hada	हदतम् hadatam	हदत hadata	हदस्व hadasva	हदेथाम् hadethām	हदध्वम् hadadhvam	हद्यस्व hadyasva	हद्येथाम् hadyethām	हद्यध्वम् hadyadhvam
First	हदानि hadāni	हदाव hadāva	हदाम hadāma	हदै hadai	हदावहै hadāvahai	हदामहै hadāmahai	हद्यै hadyai	हद्यावहै hadyāvahai	हद्यामहै hadyāmahai
Optative Mood
Third	हदेत् hadet	हदेताम् hadetām	हदेयुः hadeyuḥ	हदेत hadeta	हदेयाताम् hadeyātām	हदेरन् haderan	हद्येत hadyeta	हद्येयाताम् hadyeyātām	हद्येरन् hadyeran
Second	हदेः hadeḥ	हदेतम् hadetam	हदेत hadeta	हदेथाः hadethāḥ	हदेयाथाम् hadeyāthām	हदेध्वम् hadedhvam	हद्येथाः hadyethāḥ	हद्येयाथाम् hadyeyāthām	हद्येध्वम् hadyedhvam
First	हदेयम् hadeyam	हदेव hadeva	हदेमः hademaḥ	हदेय hadeya	हदेवहि hadevahi	हदेमहि hademahi	हद्येय hadyeya	हद्येवहि hadyevahi	हद्येमहि hadyemahi
Participles
	हदत् hadat	or	हदन्त् hadant	हदमान hadamāna			हद्यमान hadyamāna

Imperfect: अहदत् (ahadat), अहदत (ahadata), अहद्यत (ahadyata)
Voice	Active			Middle			Passive
Number	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative Mood
Third	अहदत् ahadat	अहदताम् ahadatām	अहदन् ahadan	अहदत ahadata	अहदेताम् ahadetām	अहदन्त ahadanta	अहद्यत ahadyata	अहद्येताम् ahadyetām	अहद्यन्त ahadyanta
Second	अहदः ahadaḥ	अहदतम् ahadatam	अहदत ahadata	अहदथाः ahadathāḥ	अहदेथाम् ahadethām	अहदध्वम् ahadadhvam	अहद्यथाः ahadyathāḥ	अहद्येथाम् ahadyethām	अहद्यध्वम् ahadyadhvam
First	अहदम् ahadam	अहदाव ahadāva	अहदाम ahadāma	अहदे ahade	अहदावहि ahadāvahi	अहदामहि ahadāmahi	अहद्ये ahadye	अहद्यावहि ahadyāvahi	अहद्यामहि ahadyāmahi

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.